Sayısı Belli Değil Onun Hayali İle Gözyaşlarına Boğulduğum Gecelerin...
Onun Özlemiyle Çoğalıyor Issızlığım...
Yokluğunda Daha Bir Çoğalıyor Yokluklar...
Susmaya Mahkum Edilmiş Sözlerim, Ölüme Terkedilmiş Yüreğimdeki En Masum Hislerim Ağlıyor...
Yine Dopdoluyum!
Yine Çıkmazlardayım...!
Ve Ben Her Yağan Yağmurda Biraz Daha Gömüyorum Zindanlara Yüreğimi...
Tüm Dünyaya Küsmüş, Kaderime Ağlıyorum...
Hüzün Mevsimleri Dolaşıyor Buruk Yüreğimde...
Sonsuz Kederlerim Var Gözlerimde...
Yapmaya Çalıştığım Tek Şey Unutmak, Belki de Unutmaya Çalışmak...
Ama Neyi Unutmak?
Ama Niçin Unutmak?
Peki, Mümkün mü Unutmak?
Umutsuzluk İçinde Çırpınan Yürek Nedir, Nasıldır Bilir misiniz?
Sizin de Boğazına Düğümlenir mi Hiç Hıçkırıklar?
Sizin de Ruhunuz Bu Alemden Göçüp Gitmek İster mi?
Sahi Siz Hiç Sevmiş miydiniz?
Sevdiğiniz İçin Hiç Gözyaşı Dökmüş müydünüz?
Peki En Son Ne Zaman Terkedildiniz?
Ne Zaman Yarım Kaldınız Veya En Son Ne Zaman Yarım Bırakıldınız?
Bir Sevdayı Diri Diri Gömüp Ayrılığı Yüreğinize Alıp Bilinmezlere Doğru Hiç Yol Aldınız mı?
Siz Hiç Unutmak Zorunda Bırakılıp Unutmak İstemediğinizi Unutmaya Çalıştınız mı?
Yüreğiniz Sadece Onun İçin Ritim Tutmuşken, Gönlünüz Bir Serçe Gibi İçinizde Kanat Çırpınırken, Unutmanız Gerekeni Unutmamak İçin Kendi Kendinizle Savaştınız mı?
O Sizi Bir Çırpıda Unutmuşken, Tüm Yaşananları Yok Saymışken Siz Onu Unutmadığınız, Unutamadığınız İçin Hiç Kızdınız mı Kendinize?
Sahi Siz Hiç Unutamadığınız Kişi Tarafından Unutuldunuz mu?
Bilir misiniz Sancısını?
Nasıl Acıtır Bu İnsanın İçini Bilir misiniz?
İçim Kırgın, İçim İsyanlarda...!
Kırık Dökük Yürek, Hep Paramparça...!
Zaman Yaralarıma İlaç Olacağı Yerde Günler İlerledikçe Daha Çok Acıtıyor Canımı...
Unutamadım İşte...!
Unutmak İstedikçe Daha da Büyüdü İçimdeki Hasreti, Gözlerimdeki Özlemi...
Ben Unutmak İstedikçe Hep Onu Hatırladım, Uzaklaşmak İstedikçe Ona Bir Adım Daha Yakınlaştım...
Unutamadığımı Ama Unutulduğumu Bildikçe Yaralarım Biraz Daha Büyüyor İçimde...
Hasreti Bir Mızrak Gibi Saplanıyor Yüreğime...
Ne Uyuyabiliyorum, Ne Konuşabiliyorum, Ne Hissedebiliyorum, Sadece Unutmak İstemediğimi Unutmaya Çalışıyorum...
Unutmaya Çalıştıkça Onu Daha Çok Hatırlıyorum...!
Çünkü Öyle Sıradan Değildi Benim Ona Olan Sevgim;
Uzaklaştıkça Titreten, Sahiplendikçe Üzen, Paylaştıkça Acıtan Bir Sevgiydi...
Sadece El Ele Tutuşmak, Göz Göze Bakışmak Ya da Omuzuna Yatıp Ağlamak Değildi...
Farklı Bir Sevgiydi İşte;
İstemeden Veren, Sevilmeden Seven, Hep Bende Olan ve Beni Ben Yapan Bir Sevgiydi...
Öye Çok İsterdim ki; Bir Ömür Boyu Yüreğini Yüreğimde, Gözlerini Gözlerimde, Nefesini Nefesimde Hissetmeyi...
Ama Nedense O Geçti Bu Aşktan...
Yaşayabilmem İçin Verdiği Nefesini Çaldı Benden, Soluksuz Bıraktı Beni...
Hiç Birşey İstememiştim ki Oysa Ondan...
Yanımda Olmasından, Gözlerinde Hayat Bulmaktan, Zaman Kavramını Yitirip Onunla Dolmaktan Başka...
''Gönderilmemiş aşk mektupları''
Onun Özlemiyle Çoğalıyor Issızlığım...
Yokluğunda Daha Bir Çoğalıyor Yokluklar...
Susmaya Mahkum Edilmiş Sözlerim, Ölüme Terkedilmiş Yüreğimdeki En Masum Hislerim Ağlıyor...
Yine Dopdoluyum!
Yine Çıkmazlardayım...!
Ve Ben Her Yağan Yağmurda Biraz Daha Gömüyorum Zindanlara Yüreğimi...
Tüm Dünyaya Küsmüş, Kaderime Ağlıyorum...
Hüzün Mevsimleri Dolaşıyor Buruk Yüreğimde...
Sonsuz Kederlerim Var Gözlerimde...
Yapmaya Çalıştığım Tek Şey Unutmak, Belki de Unutmaya Çalışmak...
Ama Neyi Unutmak?
Ama Niçin Unutmak?
Peki, Mümkün mü Unutmak?
Umutsuzluk İçinde Çırpınan Yürek Nedir, Nasıldır Bilir misiniz?
Sizin de Boğazına Düğümlenir mi Hiç Hıçkırıklar?
Sizin de Ruhunuz Bu Alemden Göçüp Gitmek İster mi?
Sahi Siz Hiç Sevmiş miydiniz?
Sevdiğiniz İçin Hiç Gözyaşı Dökmüş müydünüz?
Peki En Son Ne Zaman Terkedildiniz?
Ne Zaman Yarım Kaldınız Veya En Son Ne Zaman Yarım Bırakıldınız?
Bir Sevdayı Diri Diri Gömüp Ayrılığı Yüreğinize Alıp Bilinmezlere Doğru Hiç Yol Aldınız mı?
Siz Hiç Unutmak Zorunda Bırakılıp Unutmak İstemediğinizi Unutmaya Çalıştınız mı?
Yüreğiniz Sadece Onun İçin Ritim Tutmuşken, Gönlünüz Bir Serçe Gibi İçinizde Kanat Çırpınırken, Unutmanız Gerekeni Unutmamak İçin Kendi Kendinizle Savaştınız mı?
O Sizi Bir Çırpıda Unutmuşken, Tüm Yaşananları Yok Saymışken Siz Onu Unutmadığınız, Unutamadığınız İçin Hiç Kızdınız mı Kendinize?
Sahi Siz Hiç Unutamadığınız Kişi Tarafından Unutuldunuz mu?
Bilir misiniz Sancısını?
Nasıl Acıtır Bu İnsanın İçini Bilir misiniz?
İçim Kırgın, İçim İsyanlarda...!
Kırık Dökük Yürek, Hep Paramparça...!
Zaman Yaralarıma İlaç Olacağı Yerde Günler İlerledikçe Daha Çok Acıtıyor Canımı...
Unutamadım İşte...!
Unutmak İstedikçe Daha da Büyüdü İçimdeki Hasreti, Gözlerimdeki Özlemi...
Ben Unutmak İstedikçe Hep Onu Hatırladım, Uzaklaşmak İstedikçe Ona Bir Adım Daha Yakınlaştım...
Unutamadığımı Ama Unutulduğumu Bildikçe Yaralarım Biraz Daha Büyüyor İçimde...
Hasreti Bir Mızrak Gibi Saplanıyor Yüreğime...
Ne Uyuyabiliyorum, Ne Konuşabiliyorum, Ne Hissedebiliyorum, Sadece Unutmak İstemediğimi Unutmaya Çalışıyorum...
Unutmaya Çalıştıkça Onu Daha Çok Hatırlıyorum...!
Çünkü Öyle Sıradan Değildi Benim Ona Olan Sevgim;
Uzaklaştıkça Titreten, Sahiplendikçe Üzen, Paylaştıkça Acıtan Bir Sevgiydi...
Sadece El Ele Tutuşmak, Göz Göze Bakışmak Ya da Omuzuna Yatıp Ağlamak Değildi...
Farklı Bir Sevgiydi İşte;
İstemeden Veren, Sevilmeden Seven, Hep Bende Olan ve Beni Ben Yapan Bir Sevgiydi...
Öye Çok İsterdim ki; Bir Ömür Boyu Yüreğini Yüreğimde, Gözlerini Gözlerimde, Nefesini Nefesimde Hissetmeyi...
Ama Nedense O Geçti Bu Aşktan...
Yaşayabilmem İçin Verdiği Nefesini Çaldı Benden, Soluksuz Bıraktı Beni...
Hiç Birşey İstememiştim ki Oysa Ondan...
Yanımda Olmasından, Gözlerinde Hayat Bulmaktan, Zaman Kavramını Yitirip Onunla Dolmaktan Başka...
''Gönderilmemiş aşk mektupları''
