- Katılım
- 13 Ocak 2012
- Mesajlar
- 627
- Tepkime puanı
- 163
- Puanları
- 63
Ben en çok, biz olmayı istemiştim. Beni terk edip gitmeni değil. Zaten neyi istemediysem, neyden korktuysam, o hep benim başıma geldi. Seni kendimden bile sakındım, fazla sakınmışım; dokunmaya bile kıyamadım. Yüzüne doyasıya bakmak gelirdi içimden, bitecek sanırdım, biteceksin sanardım hep. Bi daha göremem diye korkar, hep gözlerimi kaçırırdım. Ben senin nefes alışında hayata tutunmuştum oysa. İçim o kadar sana aitti ki, kulaklarımı kapatsam nefes alıp verişini duyardım ta kalbimin içinde. Ağlamıyorum ama, kirpiklerim yosun tuttu sevgilim. Hani dedim ya, neden korktuysam hep başıma geldi. Bana dönmenden korkmaya başladım ama sen susarak beni korkutmaya devam ediyorsun. Oysa ben en çok biz olmayı istemiştim; ellerimi bırakmanı değil.
