- Katılım
- 24 Nis 2014
- Mesajlar
- 609
- Tepkime puanı
- 554
- Puanları
- 93
Ömrünü mezar kazıcılığı yaparak geçiren adama bir gün muhabir sorar merakla...
-"En çok ne dikkatinizi çekti bu mezarlıklarda?Hortlak gördünüz mü mesela? ... -"diye sorunca gayet ciddi cevap verir mezarcı:
-"Hayır hiç görmedim.Ama daha büyük birşey çekti dikkatimi. Hep pişmanlıkla geliyorlar mezarlığın kapısına. Kimi ölüye daha çok değer vermediğinden, kimi kıymetini bilmediğinden,kimi hayattayken zaman ayırmadığından, kimi affetmediği, kimi affedilmediğinden pişman-"dediğinde bu defa muhabir daha bir merakla sorar bu defa:
-"Bunun garip tarafı ne? Yoksa mezarlardan ses falanmı duydunuz insanların pişmanlıklarına karşı? -" diye sorunca, mezarcı ucu bucağı olmayan mezarlara ve başlarında ağlaşan insanlara bakar bakar biran ve şöyle der muhabirin gözlerinin içine bakarak:
-"Hayır. Hani hayatta kalan insanın ölenin ardınca aklı başına geliyorya.Kim bilir ölenlerin mezarlarında hatalarını asla telafi edemeyecekleri ne pişmanlıkları vardır diye düşünüyorum. Mezardakilerde çok pişman bence. Ama mezarın, mezarlık gibi bir kapısı yok...
Gelemiyorlarki... İşin garip tarafı ölüm olmadan önce böyle engelleri yokken insanların pişman olmamaları...Ölüm iki taraf içinde pişmanlıkken, insanların ölümden sonra kıymet bilmeleri çok garip değilmi evlat? -"
Ölüm pişmanlıktır. Kalandada gidendede nice pişmanlıklar bırakır. Ölüm kapıya gelmeden yaşayalım pişmanlıkları... Sonra ne kadar dövünsek faydası yok...
Hikayeler öğreticidir. Ve bir hikaye bazen binlerce gönüle dokunabilir.
-"En çok ne dikkatinizi çekti bu mezarlıklarda?Hortlak gördünüz mü mesela? ... -"diye sorunca gayet ciddi cevap verir mezarcı:
-"Hayır hiç görmedim.Ama daha büyük birşey çekti dikkatimi. Hep pişmanlıkla geliyorlar mezarlığın kapısına. Kimi ölüye daha çok değer vermediğinden, kimi kıymetini bilmediğinden,kimi hayattayken zaman ayırmadığından, kimi affetmediği, kimi affedilmediğinden pişman-"dediğinde bu defa muhabir daha bir merakla sorar bu defa:
-"Bunun garip tarafı ne? Yoksa mezarlardan ses falanmı duydunuz insanların pişmanlıklarına karşı? -" diye sorunca, mezarcı ucu bucağı olmayan mezarlara ve başlarında ağlaşan insanlara bakar bakar biran ve şöyle der muhabirin gözlerinin içine bakarak:
-"Hayır. Hani hayatta kalan insanın ölenin ardınca aklı başına geliyorya.Kim bilir ölenlerin mezarlarında hatalarını asla telafi edemeyecekleri ne pişmanlıkları vardır diye düşünüyorum. Mezardakilerde çok pişman bence. Ama mezarın, mezarlık gibi bir kapısı yok...
Gelemiyorlarki... İşin garip tarafı ölüm olmadan önce böyle engelleri yokken insanların pişman olmamaları...Ölüm iki taraf içinde pişmanlıkken, insanların ölümden sonra kıymet bilmeleri çok garip değilmi evlat? -"
Ölüm pişmanlıktır. Kalandada gidendede nice pişmanlıklar bırakır. Ölüm kapıya gelmeden yaşayalım pişmanlıkları... Sonra ne kadar dövünsek faydası yok...
Hikayeler öğreticidir. Ve bir hikaye bazen binlerce gönüle dokunabilir.
