- Katılım
- 30 Ara 2018
- Mesajlar
- 137
- Tepkime puanı
- 116
- Puanları
- 43
- Yaş
- 36
KADERİM
Bugün yine hüzünlüyüm sevdiğim
Yaptıkların aklıma gelince kahroluyorum
Ne çok sevmiştik birbirimizi neden böyle oldu
Gözlerimizin içine bakarken kalplerimiz nasıl atıyordu
Heycan içinde titreşiyorduk ellerimiz birlikteyken
Gözlerimi kapatınca sanki eski günlerimize dönecez
Açtığımda odamız boş sessiz hıçkırıklara boğuluyorum sevdiğim
Sensizlik kahrediyor beni kendime eziyet ediyorum
Aklıma doğacak bebeğimiz geliyor birden duruyorum
Sanki annecim ne olur yapma diye sesini duyuyorum yavrumun
Boşalıyor gözlerimden yaşlar bir nehir gibi akarak yanaklarımdan
Sen üzülme ağlama yavrum annen artık hiç üzülmeyecek
Bu kalbim sadece senin için atacak bebeğim.
Annen sana bir hikaye anlatacak güzel yavrum
Oysa ne güzel başlamıştı birlikteliğimiz vefasızımla
Bir yaz günü parkta çay içiyordum
Karşı masada oturan bir çift gözün bana baktığını hissettim
Ne kadarda bakmamaya çalışsam duramıyor kaçamak bakışlarımla ona bakıyordum
O kadar masum gözlerle bakıyorduki bana gözlerimi alamıyordum ondan
Benden kaçırırken gözlerini gözlerinden akan gözyaşlarını fark ettim
Ağlıyormuydu yoksa benmi yanlış görmüştüm o anı
Oturduğum masadan kalkıp çekinerek yanına gittim
Ağlıyormusun diye sormuştum başını kaldırıp gözlerime baktı
Kızarmış gözlerle yüreğime işleyen sesiyle evet ağlıyorum dedi
Neden diye sorsam kızarmısınız bana dedim çekinerek
Yok niye kızayım dedi seni görünce eski yaram depreşti birden dedi
Benimde sana benziyen bir sevdiğim vardı onu görünce dayamadım
Sanki karşımdaymışsın gibi sana gelip senmisin diye sormamak için kendimle mücadele ettim
Sen yoksa benim sevdiğimmisin yoksa rabbimin karşıma getirdiği bir melekmisin
Kavuşamadık dedi birbirimize ben her gün buraya gelir onu beklerim saatlerce
Yine burada beklerken sen geldin onun masasına oturdun dedim yarabbim ben rüyamı görüyorum
Sevdiğim geldi karşımda oturuyor güç ver bana dedim içimden hep
İşte böyle bebeğim vefasız babanla karşılaşmamız bu şekilde oldu
Sevdik birbirimizi kurduk yuvamızı el ele gönül gönüleydik
Ama bir gün karabulutlar esmeye başladı üzerimizde
Ayrılık çanları çalmaya başlamıştı sani son trenin gardan kalkacağı acı siren sesi gibi
Bir sabah baktımki odamız boş sessizce çekip gitmiş yuvamızdan
Ne aradı ne sordu nede gelip dışarıdan baktı ne yapıyorlar diye
Gözlerim yollarda kaldı belki pişman olurda gelir diye ama nafile gelmedi yada gelemedi
Günlerim böyle geçerken bir sabah senin dünyaya merhaba diyeceğin haberini aldım
Zavallı yavrumun haberinemi sevinsem yoksa babasından habersiz büyüyecek yavrumamı üzülsem
Dediğim gibi bebeğim baban olmasada annen var yanında artık sevgiyle büyü benim talihsiz KADERİM
Gül-Can
Bugün yine hüzünlüyüm sevdiğim
Yaptıkların aklıma gelince kahroluyorum
Ne çok sevmiştik birbirimizi neden böyle oldu
Gözlerimizin içine bakarken kalplerimiz nasıl atıyordu
Heycan içinde titreşiyorduk ellerimiz birlikteyken
Gözlerimi kapatınca sanki eski günlerimize dönecez
Açtığımda odamız boş sessiz hıçkırıklara boğuluyorum sevdiğim
Sensizlik kahrediyor beni kendime eziyet ediyorum
Aklıma doğacak bebeğimiz geliyor birden duruyorum
Sanki annecim ne olur yapma diye sesini duyuyorum yavrumun
Boşalıyor gözlerimden yaşlar bir nehir gibi akarak yanaklarımdan
Sen üzülme ağlama yavrum annen artık hiç üzülmeyecek
Bu kalbim sadece senin için atacak bebeğim.
Annen sana bir hikaye anlatacak güzel yavrum
Oysa ne güzel başlamıştı birlikteliğimiz vefasızımla
Bir yaz günü parkta çay içiyordum
Karşı masada oturan bir çift gözün bana baktığını hissettim
Ne kadarda bakmamaya çalışsam duramıyor kaçamak bakışlarımla ona bakıyordum
O kadar masum gözlerle bakıyorduki bana gözlerimi alamıyordum ondan
Benden kaçırırken gözlerini gözlerinden akan gözyaşlarını fark ettim
Ağlıyormuydu yoksa benmi yanlış görmüştüm o anı
Oturduğum masadan kalkıp çekinerek yanına gittim
Ağlıyormusun diye sormuştum başını kaldırıp gözlerime baktı
Kızarmış gözlerle yüreğime işleyen sesiyle evet ağlıyorum dedi
Neden diye sorsam kızarmısınız bana dedim çekinerek
Yok niye kızayım dedi seni görünce eski yaram depreşti birden dedi
Benimde sana benziyen bir sevdiğim vardı onu görünce dayamadım
Sanki karşımdaymışsın gibi sana gelip senmisin diye sormamak için kendimle mücadele ettim
Sen yoksa benim sevdiğimmisin yoksa rabbimin karşıma getirdiği bir melekmisin
Kavuşamadık dedi birbirimize ben her gün buraya gelir onu beklerim saatlerce
Yine burada beklerken sen geldin onun masasına oturdun dedim yarabbim ben rüyamı görüyorum
Sevdiğim geldi karşımda oturuyor güç ver bana dedim içimden hep
İşte böyle bebeğim vefasız babanla karşılaşmamız bu şekilde oldu
Sevdik birbirimizi kurduk yuvamızı el ele gönül gönüleydik
Ama bir gün karabulutlar esmeye başladı üzerimizde
Ayrılık çanları çalmaya başlamıştı sani son trenin gardan kalkacağı acı siren sesi gibi
Bir sabah baktımki odamız boş sessizce çekip gitmiş yuvamızdan
Ne aradı ne sordu nede gelip dışarıdan baktı ne yapıyorlar diye
Gözlerim yollarda kaldı belki pişman olurda gelir diye ama nafile gelmedi yada gelemedi
Günlerim böyle geçerken bir sabah senin dünyaya merhaba diyeceğin haberini aldım
Zavallı yavrumun haberinemi sevinsem yoksa babasından habersiz büyüyecek yavrumamı üzülsem
Dediğim gibi bebeğim baban olmasada annen var yanında artık sevgiyle büyü benim talihsiz KADERİM
Gül-Can
