- Katılım
- 1 Eyl 2012
- Mesajlar
- 12,743
- Tepkime puanı
- 3,666
- Puanları
- 113
Hilmi Yavuz Akşam Ve Kandil
mevsimidir,
kendi hüznüme döndüm...
Akşam annemle aramda
bir süs
gibi dururdu;
saatler rikkatle vururdu;
özensiz
bir eşya kuraklığı
dağılmış bahçemize;
ve her şey kandil...
Hangi ağacın yapraklarını
siyah kadifeyle örttün Ölüm?
Hangi Söz’ü bana verdin
de benden geri aldın,
ey Dil?
Birden mevsimler selsebil
Aktılar; görünmemekti dileğim;
Siyah kadife sızdırıyor,
Işıkta yağlanıyor gül,
Odamda kirli meleğim...
Annem kandili siliyor:
‘mendil,
mendil nereder?’
akşam, annemle aramda bir süs!..
Şair : Hilmi Yavuz
mevsimidir,
kendi hüznüme döndüm...
Akşam annemle aramda
bir süs
gibi dururdu;
saatler rikkatle vururdu;
özensiz
bir eşya kuraklığı
dağılmış bahçemize;
ve her şey kandil...
Hangi ağacın yapraklarını
siyah kadifeyle örttün Ölüm?
Hangi Söz’ü bana verdin
de benden geri aldın,
ey Dil?
Birden mevsimler selsebil
Aktılar; görünmemekti dileğim;
Siyah kadife sızdırıyor,
Işıkta yağlanıyor gül,
Odamda kirli meleğim...
Annem kandili siliyor:
‘mendil,
mendil nereder?’
akşam, annemle aramda bir süs!..
Şair : Hilmi Yavuz
Hilmi Yavuz Akşam Ve Kandil Şiiri Dinle Şiirleri Eserleri Sözleri - Akşam annemle aramda bir süs gibi dururdu; saatler rikkatle vururdu; özensiz bir eşya kuraklığı dağılmış bahçemize;
Moderatör tarafında düzenlendi:
