*NiSaN*
Misafir
- Katılım
- 6 Şub 2010
- Mesajlar
- 6,122
- Tepkime puanı
- 1,023
- Puanları
- 166
- Konum
- Manisa/Akhisar
- Web sitesi
- www.nisanforum.com
Er-Rezzak İsm-i Şerîfinin Faziletleri ve manası
“Rızık veren” manasına gelen “er-Razzâk” ismi cehli Kur'an-ı Kerim'de bir defa;
“Şüphesiz Allah rızık verenin ta kendisidir, çok çetin kuvvet sahibidir.” Geçmekte. Altı defa da; “Hayru-r-Razikin” rızık verenlerin en hayırlısı anlamında geçmekte.
Bize can veren de, ten veren de O Allah (c.c.)dır. Tenimiz topraktan yaratıldığından, gıdamız da topraktan yaratılmakta.
Hz. İsa'nın havarilerinden bir kısmı;
“Rabbin gökyüzünden bize sofra indirmeye gücü yeter mi?” diye sormuşlardı da, Hz. İsa (s.a.v.):
“Eğer iman ediyorsanız Allah'tan sakının” diye cevap vermişti. Ra'd suresinin 4 üncü ayetinde ifade edildiği gibi aynı su ile sulanan topraklarda ayrı ayrı rızıklar çıkaranın Allah olduğu bildirilmekte.
Yer sofrasında yiyecekler sunan, gök sofrasından yağmurlarla içecekler sunan ve kıpırdayan canlının rızkını veren er-Razzâk olan Allah'tır.
“Yeryüzünde kıpırdayanın rızkı Allah'a aittir” buyurur. Ekmek için, ekmek gerek. Ateş için, çakmak gerek. Durmayıp kıpırdamamız, çalışmamız gerek.
“er-Razzâk” olan Rabbimiz toprağı ekmeğe, domatese, elmaya, limona dönüştürüyor. İnsanlık ailesi binlerce yıldır toprağı altın yapabilmek için “simya” ilmiyle uğraştı başaramadı. Ama Rabbimiz bize faydalı olanları, faydası oranında yarattı. Tenimiz topraktan geldiğinden gıdası da topraktan geliyor ve yine ölünce toprağa dönüyor.
Canımız ise Rahmandan geldiğinden gıdası da Rahmandan gelir. Tarih boyunca Peygamberler ve getirdikleri kitaplarda ruhumuzun gıdasıdırlar. Tenimiz sun'i, yapay gıdaları değil, tabii gıdaları istediği gibi canımızda yapay fikirleri değil, ilahi emirler yasaklar ve tavsiyeleri ister.
Ekmeği göğsümüzün üstüne sarsak midemiz doymaz. Kur'anı da başımızın üstünde tutsak ruhumuz doymaz. Onu iman olarak kalbimizin en derin yerine koyacağız ve amel-eylem çiçekleri şeklinde dışımızda meyve verecek.
Aynı akıla, bedene, kültüre ve çalışmaya sahip iki kişiden, bir zaman sonra birinin zengin olduğunu öbürünün iflas ettiğini görüyoruz. Çok çalıştığı halde zengin olamayanı gördüğümüz gibi, az çalıştığı halde zengin olanı da görüyoruz.
“İnsana ancak çalıştığının karşılığı vardır” Çalışırız. Zengin olursak şükreder, zekatla, sadakayla dağıtırız. Fakir olursak sabreder, şükreder çalışmaya ve kimseye yük olmamaya devam ederiz. Kimse gönül rızasıyla fakir olmak istemez. Ama olunuyor, çalışıyor, çabalıyor ve yine fakir kalıyor.
Rabbimiz bunun hikmetini: “Onların dünya hayatındaki geçimliklerini biz taksim ettik. Birbirlerine iş gördürsünler diye bir kısmını diğerleri üzerine derecelerle üstün kıldık” diyerek haber veriyor.
“Her akıl bir olsa koyuna çoban bulunmazdı” diye bir atasözümüz var. İnsanlık ailesinin terziye, marangoza, ustaya, doktora, hocaya ihtiyacı var. Akıllar, zevkler, kuvvetler denk olsaydı herkes aynı şeyi yapar ve dünya çekilmez olurdu.
Çalışmaya devam edelim. Rabbimizin taksimine razı olalım. Yine çalışalım. Çünkü helal mal kazanmak için çalışmak, bir mü’min için ibadettir. Bülbülün, Kartalın, Karıncanın, Filin, Hamsinin, Balinanın vücudlarına uygun olarak rizıklarını taksim eden Rabbimiz bütün insanlığa yetecek rızkı da yaratmaktadır.
Ancak insanlar, inkara yönelirse, ateist-gavurlaşırsa hayvandan daha aşağı olur ve milyonlarca insana yetecek serveti kendi tekelinde tutar ve insanlara zulmeder. “Onlar hayvanlar gibidirler. Hatta daha da sapıktırlar. İşte onlar gafillerin ta kendisidirler.” [69] buyurur Rabbimiz.
Rabbimiz yeryüzünü bizim için yarattığını “O, yeryüzündekilerin hepsini sizin için yarattı” diye haber verir ama., “Yeyiniz, içiniz israf etmeyiniz. O israf edenleri sevmez” diye sınır koyar.
Rızık konusunda kuşlar gibi olmamızı ister Peygamberimiz ve şöyle der: “Siz Allah'a hakkıyla tevekkül etseydiniz, kuşları doyurduğu gibi Allah sizi de doyururdu. Kuşlar sabah erkenden aç giderler, akşam tok olarak dönerler” buyurur. İşinizin durumuna göre erken vakti ne ise ona göre davranacaksınız, kuşlar gibi kanat çırpacaksınız, ama eve dönünce yarını düşünerek ailenin ağzının tadını kaçırmayacaksınız.
“Sabahın sahibi var” deyip tevekkülle geceleyeceksiniz.
Hz. Adem'den beri milyarlarca insan geldi geçti yeryüzünden bir avuç eksiltemedi. “Allah'ın nimetlerini saymakla bitiremezsiniz.” O nimetlerden kazanmaya çalışın.
“Kaybettiğinizde yerinmeyin, çok verdiğinde sevinmeyin.”
Ekmek için ekelim. Ekmek sayısınca insan değil, insan sayısınca ekmek üretelim. Adil bir şekilde yardımlaşalım. O zaman Rabbimiz, bizi hesap etmediğimiz yerlerden de rızıklandırır.
“Rızık veren” manasına gelen “er-Razzâk” ismi cehli Kur'an-ı Kerim'de bir defa;
“Şüphesiz Allah rızık verenin ta kendisidir, çok çetin kuvvet sahibidir.” Geçmekte. Altı defa da; “Hayru-r-Razikin” rızık verenlerin en hayırlısı anlamında geçmekte.
Bize can veren de, ten veren de O Allah (c.c.)dır. Tenimiz topraktan yaratıldığından, gıdamız da topraktan yaratılmakta.
Hz. İsa'nın havarilerinden bir kısmı;
“Rabbin gökyüzünden bize sofra indirmeye gücü yeter mi?” diye sormuşlardı da, Hz. İsa (s.a.v.):
“Eğer iman ediyorsanız Allah'tan sakının” diye cevap vermişti. Ra'd suresinin 4 üncü ayetinde ifade edildiği gibi aynı su ile sulanan topraklarda ayrı ayrı rızıklar çıkaranın Allah olduğu bildirilmekte.
Yer sofrasında yiyecekler sunan, gök sofrasından yağmurlarla içecekler sunan ve kıpırdayan canlının rızkını veren er-Razzâk olan Allah'tır.
“Yeryüzünde kıpırdayanın rızkı Allah'a aittir” buyurur. Ekmek için, ekmek gerek. Ateş için, çakmak gerek. Durmayıp kıpırdamamız, çalışmamız gerek.
“er-Razzâk” olan Rabbimiz toprağı ekmeğe, domatese, elmaya, limona dönüştürüyor. İnsanlık ailesi binlerce yıldır toprağı altın yapabilmek için “simya” ilmiyle uğraştı başaramadı. Ama Rabbimiz bize faydalı olanları, faydası oranında yarattı. Tenimiz topraktan geldiğinden gıdası da topraktan geliyor ve yine ölünce toprağa dönüyor.
Canımız ise Rahmandan geldiğinden gıdası da Rahmandan gelir. Tarih boyunca Peygamberler ve getirdikleri kitaplarda ruhumuzun gıdasıdırlar. Tenimiz sun'i, yapay gıdaları değil, tabii gıdaları istediği gibi canımızda yapay fikirleri değil, ilahi emirler yasaklar ve tavsiyeleri ister.
Ekmeği göğsümüzün üstüne sarsak midemiz doymaz. Kur'anı da başımızın üstünde tutsak ruhumuz doymaz. Onu iman olarak kalbimizin en derin yerine koyacağız ve amel-eylem çiçekleri şeklinde dışımızda meyve verecek.
Aynı akıla, bedene, kültüre ve çalışmaya sahip iki kişiden, bir zaman sonra birinin zengin olduğunu öbürünün iflas ettiğini görüyoruz. Çok çalıştığı halde zengin olamayanı gördüğümüz gibi, az çalıştığı halde zengin olanı da görüyoruz.
“İnsana ancak çalıştığının karşılığı vardır” Çalışırız. Zengin olursak şükreder, zekatla, sadakayla dağıtırız. Fakir olursak sabreder, şükreder çalışmaya ve kimseye yük olmamaya devam ederiz. Kimse gönül rızasıyla fakir olmak istemez. Ama olunuyor, çalışıyor, çabalıyor ve yine fakir kalıyor.
Rabbimiz bunun hikmetini: “Onların dünya hayatındaki geçimliklerini biz taksim ettik. Birbirlerine iş gördürsünler diye bir kısmını diğerleri üzerine derecelerle üstün kıldık” diyerek haber veriyor.
“Her akıl bir olsa koyuna çoban bulunmazdı” diye bir atasözümüz var. İnsanlık ailesinin terziye, marangoza, ustaya, doktora, hocaya ihtiyacı var. Akıllar, zevkler, kuvvetler denk olsaydı herkes aynı şeyi yapar ve dünya çekilmez olurdu.
Çalışmaya devam edelim. Rabbimizin taksimine razı olalım. Yine çalışalım. Çünkü helal mal kazanmak için çalışmak, bir mü’min için ibadettir. Bülbülün, Kartalın, Karıncanın, Filin, Hamsinin, Balinanın vücudlarına uygun olarak rizıklarını taksim eden Rabbimiz bütün insanlığa yetecek rızkı da yaratmaktadır.
Ancak insanlar, inkara yönelirse, ateist-gavurlaşırsa hayvandan daha aşağı olur ve milyonlarca insana yetecek serveti kendi tekelinde tutar ve insanlara zulmeder. “Onlar hayvanlar gibidirler. Hatta daha da sapıktırlar. İşte onlar gafillerin ta kendisidirler.” [69] buyurur Rabbimiz.
Rabbimiz yeryüzünü bizim için yarattığını “O, yeryüzündekilerin hepsini sizin için yarattı” diye haber verir ama., “Yeyiniz, içiniz israf etmeyiniz. O israf edenleri sevmez” diye sınır koyar.
Rızık konusunda kuşlar gibi olmamızı ister Peygamberimiz ve şöyle der: “Siz Allah'a hakkıyla tevekkül etseydiniz, kuşları doyurduğu gibi Allah sizi de doyururdu. Kuşlar sabah erkenden aç giderler, akşam tok olarak dönerler” buyurur. İşinizin durumuna göre erken vakti ne ise ona göre davranacaksınız, kuşlar gibi kanat çırpacaksınız, ama eve dönünce yarını düşünerek ailenin ağzının tadını kaçırmayacaksınız.
“Sabahın sahibi var” deyip tevekkülle geceleyeceksiniz.
Hz. Adem'den beri milyarlarca insan geldi geçti yeryüzünden bir avuç eksiltemedi. “Allah'ın nimetlerini saymakla bitiremezsiniz.” O nimetlerden kazanmaya çalışın.
“Kaybettiğinizde yerinmeyin, çok verdiğinde sevinmeyin.”
Ekmek için ekelim. Ekmek sayısınca insan değil, insan sayısınca ekmek üretelim. Adil bir şekilde yardımlaşalım. O zaman Rabbimiz, bizi hesap etmediğimiz yerlerden de rızıklandırır.
