- Katılım
- 11 Mar 2014
- Mesajlar
- 266
- Tepkime puanı
- 6
- Puanları
- 38
BU ÇOCUK BAŞKA
ÇOCUK
Olmuyor çocuk olmuyor, bir yerlerde bir yanlışlık var
doğrulmuyor, doğruyu bulmuyor. Bir yerlerde bir eksiklik
var, ne yaparsam dolmuyor... Olmuyor çocuk; yürümüyor,
koltuk değnekleri de dayasan kol altlarına dengeyi bulmuyor.
Olmuyor işte olmuyor...
Ayrık otları tükenmiyor, uzaklar yakın olmuyor, kedi ile
köpek uyuşmuyor, gece gündüze kavuşmuyor. Bitmiyor ve de
geçmiyor çocuk... Ne alınan ilaçlar, ne sürülen merhemler,
ne içilen meyler derman olup sonlamıyor... Bir şey var şuram
da, ağrı desem ağrı değil, yara desem yara değil. Bir şey
var şuramda geçesi gibi değil... Acıyor çocuk öyle acıyor
ki; bıçak yarası gibi, çıban sancısı gibi, burun sızısı gibi
acıyor ve artıyor.
Yanıyor çocuk, yanıyor. Buhara değmiş, sobaya düşmüş, ateşi
tutmuş gibi yanıp, yakıyor... Kanıyor çocuk pamuk basmamış,
sarmamış bastırmamış gibi kanıyor ve dinmiyor... Ulaşamıyor;
çöllere okyanuslar, kutuplara sıcaklar, gidilmezlere
yollar... Parlamıyor... Yıldızlar, sudaki yakamozlar,
ışıktaki pervaneler... Çözülmüyor: Yüreklerdeki,
hayatlardaki düğümler. Bitmiyor çocuk bitmiyor ömürler,
çözümsüz dertler, kahreden günler ve geceler.
Yine sensiz kere sensizlik, yine sensiz kadar bensizlik yine
seninle ama sensizlik... Zor bulunup tez yitirilen sevgilik,
senden gelen sevgisizlik, sevdalardayken sevdasızlık,
karalar giymiş gerçeklik, beyin ve gönüllerdeki ensizlik...
Bitiyorlar da ki bitimsizlik, ölüyorlar da ki ölümsüzlük...
Ve daha nice nice lik ve lık... Olurlar olamazlar, varlar,
yoklar, feryatlar, haykırışlar, yaşlar, lar, lar, lar.
Aytül Kahraman
