- Katılım
- 7 Nis 2012
- Mesajlar
- 667
- Tepkime puanı
- 33
- Puanları
- 28
BENİ BEN OLDUĞUM İÇİN SEVEBİLİRMİSİN
Son satırlar son kelimeler bazen ne cok seyler anlatırmıs meger ..Bazen bir baslangictir bazende büyük sonlardir ...
Son sözcükler her zaman ...
Senin son sözlerini düsünürken ardindan aslinda ne cok seyler anlatmistin o kisacik kelimelere neler sıgdırmıstın ... Yüreginin icinde neler oldugunu o büyülü sözlerin ardinda binlerce kitap olsa binlerce yazari olsa yine bu kadar gercek anlatamazdi
Bir küçük yürege sıgan o kocaman sevdanin agirligini ve bu sevdanin agirligindan hic ama hic sikayet etmeden ve sevgiyle neseyle gülümsemeyle tasiyabilen o yüregine hayran olmamak mümkünmü acaba ...
Son cümlelerin beni olmadik duygular diyarina hatta bilinmezlere tasirken gözlerimden bir damla yaşın aktığınıi gecte olsa fark etmistim ....
Belkide hayatım boyunca duymak istedigim o sözcüklerin her harfi her satırı yüregime ince bir namenin tatli sedası gibi geliyordu ..
Seni dinlerken şöyle düsünüyordum ...Ne cok şey kaybetmişim hayattan neleri avuclarimin icin den yok oluşunu senelerce uzaktan izlemisim .... Nelerden ödün vermisin... Degmeyen insanlar icin kendimi feda etmisim bir harabeye çağırmısım...Ve kendime isyan etim kaybetiklerim icin geride biraktigim yilarim icin ve birkez olsun gercegi bulamadigim icin neleri kaybetmistim ... Senin son sözlerin benim yeniden doğuşum ışığım olmuştu.... Gözlerimde gördügün o hüzün benim gecmisimdi.... Gülmeyen yüzüm sevilmeyen yüregimdi ...Dahasıda acılarım ve yanlızlıgım..... Gizlenmisti o buğulu gözlerin ardına ..
Bunlari seni o kısacık sözlerinle ifade ederken oysa beni ne kadar da az tanıyordun.. ama sanki benimle birlikte o acıları sende yaşamışcasına anlatısın beni istemesemde hayretlere düşürmüştü .... Senin yüreginden dökülen sözcükler beni yeni bir hayale ve o masmavi yolculuklara yelken acmamın zamanın geldigini söylemisti....Özgürce düsünmeden bana sunduğun o kalbi sonsuza kadar uzatığın ellerini tutmamak icin oysa nelerimi vermezdimki
imkanlarım sınırlı yollarim uzak gecit vermeyen daglarim coktu ...
Sende bütün masumiyetinle ve yüreginle bana actigin o muhteşem yoldan sana gelmemi istiyordun ...
Senin dünyana senin sevdana senin yüregine ve senin gözlerine ..
Belkide benim yerimde bir baskasi olsa senin uzattigin o gülü alip hic düsünmeden koşabilirdi senin kollarina ...
Oysa benim icin sanki bu mucize gibi birseydi .... hayaldi belkide rüyaydi .....
Nasir turmus yüregim kaybolusum hüzünlerim korkularim sana ellerimi uzatmama izin vermiyordu ...
Korkuyordum ...
Öylesine korkuyordumki birkez daha yikilmaktan birkez daha yanilmaktan ve birkez daha yasarken ölmekten.....
Korkularimi alabilirmisin ...
Bana beni verebilirmisin?
Bana o son sözcüklerin dogrulugunu ispat edebilirmisin ..
Beni gercekten yüreginle sarabilirmisin ...
Bir yemin gibi bir ask gibi ve en buyuk sevdalar gibi sonsuza kadar benimle olabilirmisin .
Geldigim yollar kış karlı soğuk gecelerim ayaz gündüzlerim karanlik ve yüregim yarali
Beni ben oldugum icin seve bilirmisin..
Son sözcükler her zaman ...
Senin son sözlerini düsünürken ardindan aslinda ne cok seyler anlatmistin o kisacik kelimelere neler sıgdırmıstın ... Yüreginin icinde neler oldugunu o büyülü sözlerin ardinda binlerce kitap olsa binlerce yazari olsa yine bu kadar gercek anlatamazdi
Bir küçük yürege sıgan o kocaman sevdanin agirligini ve bu sevdanin agirligindan hic ama hic sikayet etmeden ve sevgiyle neseyle gülümsemeyle tasiyabilen o yüregine hayran olmamak mümkünmü acaba ...
Son cümlelerin beni olmadik duygular diyarina hatta bilinmezlere tasirken gözlerimden bir damla yaşın aktığınıi gecte olsa fark etmistim ....
Belkide hayatım boyunca duymak istedigim o sözcüklerin her harfi her satırı yüregime ince bir namenin tatli sedası gibi geliyordu ..
Seni dinlerken şöyle düsünüyordum ...Ne cok şey kaybetmişim hayattan neleri avuclarimin icin den yok oluşunu senelerce uzaktan izlemisim .... Nelerden ödün vermisin... Degmeyen insanlar icin kendimi feda etmisim bir harabeye çağırmısım...Ve kendime isyan etim kaybetiklerim icin geride biraktigim yilarim icin ve birkez olsun gercegi bulamadigim icin neleri kaybetmistim ... Senin son sözlerin benim yeniden doğuşum ışığım olmuştu.... Gözlerimde gördügün o hüzün benim gecmisimdi.... Gülmeyen yüzüm sevilmeyen yüregimdi ...Dahasıda acılarım ve yanlızlıgım..... Gizlenmisti o buğulu gözlerin ardına ..
Bunlari seni o kısacık sözlerinle ifade ederken oysa beni ne kadar da az tanıyordun.. ama sanki benimle birlikte o acıları sende yaşamışcasına anlatısın beni istemesemde hayretlere düşürmüştü .... Senin yüreginden dökülen sözcükler beni yeni bir hayale ve o masmavi yolculuklara yelken acmamın zamanın geldigini söylemisti....Özgürce düsünmeden bana sunduğun o kalbi sonsuza kadar uzatığın ellerini tutmamak icin oysa nelerimi vermezdimki
imkanlarım sınırlı yollarim uzak gecit vermeyen daglarim coktu ...
Sende bütün masumiyetinle ve yüreginle bana actigin o muhteşem yoldan sana gelmemi istiyordun ...
Senin dünyana senin sevdana senin yüregine ve senin gözlerine ..
Belkide benim yerimde bir baskasi olsa senin uzattigin o gülü alip hic düsünmeden koşabilirdi senin kollarina ...
Oysa benim icin sanki bu mucize gibi birseydi .... hayaldi belkide rüyaydi .....
Nasir turmus yüregim kaybolusum hüzünlerim korkularim sana ellerimi uzatmama izin vermiyordu ...
Korkuyordum ...
Öylesine korkuyordumki birkez daha yikilmaktan birkez daha yanilmaktan ve birkez daha yasarken ölmekten.....
Korkularimi alabilirmisin ...
Bana beni verebilirmisin?
Bana o son sözcüklerin dogrulugunu ispat edebilirmisin ..
Beni gercekten yüreginle sarabilirmisin ...
Bir yemin gibi bir ask gibi ve en buyuk sevdalar gibi sonsuza kadar benimle olabilirmisin .
Geldigim yollar kış karlı soğuk gecelerim ayaz gündüzlerim karanlik ve yüregim yarali
Beni ben oldugum icin seve bilirmisin..
Moderatör tarafında düzenlendi:
