Ali Gençay - Sevda Bahçesi Şiiri

bahçesindeyim şiirin
kokuyor çiçekler
uçuşuyor
binlerce kelimeden
kelebekler
uzanıp parmaklarımın ucuna
kanatlarında tutuyorum
rengini çaldığım karanfilleri
düşürüp kağıdıma
sevdayı yazıyorum
bir an
titriyor içim
korkuyorum
hepsi
tükenip
ölecekler

sevda
nesin sen
okyanusta
sonsuz mavi
ne derinsin
dalıyorum da
yetmiyor nefesim
yetmiyor diyeceklerim
kelebek kanadını çırpıyor
dökülüyor yaşam sırrı
tozdan zerreciklerim
kuruyor
vazoda çiçeklerim
akıyor suya renkler
yazık siyaha dizilecekler
bir günlük ömür bu
nasıl sevmeyi becerecekler
aşk ateşi
uzak olsa ölecekler
yakın olsa eriyecekler

halen
bahçesindeyim
ıslandım çisesindeyim
son kıta
şiir bitiyor
yine kokuyor
susuyorum
kelebek kozayı yırtıyor
tomurcuklar açıyor
sevdanın demindeyim​