Aşk Ateşi
Yürek bir sırça saray...Ay sevgiliye hasretin tek tanığı...yakamoz ve siyah saçlarının gecenin siyahi gizeminde gece gözlerinde kayboluşu.Tatlı bir meltem eserdi yar geçmiş gecelerde...bir hüzün senfonisi çalardı ağustos böcekleri...
Adeta bizim saman yolunda bir yıldızda dans edişimize ezgi çalardı onlar.Aşkın ateşi o gecelerden birinde yaktı beni ey sevgili...mayıs güllerinin kokusunda seni gözlerini düşünürken gecelerde...işte o geceden beri hep...Aşk pırlantasını en kıymetli bir mücevher gibi hep taşıyorum sol yanımda ey sevgili...İşte yıllar sonra da olsa her gece seni anıyorum böylece mısralarımda... kavuşamamanın hüznünü gece gözlerini Ay kadar narin ve güzel yüzünü seni düşünerek avutuyorum kendimi...sensizlik cehenneminde yanarken yüreğim...gözyaşlarımla serinletiyorum kalbimi..İnci taneleri gibi dökülen yaşları ...kalbinin en güzel köşesine gönderiyor kalbim...ve senin kalbinde hep bir köşesinde seninle yaşıyor seninle düşünüyorum.Kalp kalbe karşı derler...kalp ilacı saklı bir efsundur gözlerinde ...yeter artık hasret verdiğin... artık sert bir rüzgarın sonbahar yapraklarını süpürür gibi hüzünlerimi süpür de gitsin...gel artık ey sevgili..gül
