Bir zamanlar Yemen’de çok şiddetli bir sel ortalığı alt-üst eder.
Sular çekildikten sonra eski bir mezarın açıldığı görülür.
Ortaya bir kadın cesediyle büyük bir servet çıkar.
Kitabedeki yazı okunduğunda görülür ki, bu ceset,
Hımyerî hükümdarlarından Zu Şefer’in kızı olan Tace adındaki bir kadına aittir.
Yusuf A.S. zamanında yaşadığı anlaşılan Tace’nin cesedinin boynunda yedi inci gerdanlık,
kollarında yedişer kıymetli altın bilezik, ayaklarında mücevherli yedişer halhal, yani ayak bileziği ve on parmağında da muhteşem mücevher yüzüklerin bulunduğu görülür.
Ayrıca baş tarafında çok kıymetli eşya ile doldurulmuş hazine gibi
bir tabut parladığı da dikkatlerden kaçmaz.
Bu tabutun ön kısmındaki levhada yazılı olanlar,
en az mücevherler kadar ilgi çekicidir:
“Ben Zu Şefer’in kızı Tace’yim. Memleketimizde müthiş bir kıtlık çıktığı için,
tahıl getirtmek üzere Mısır Maliye Nazırı olan Yusuf Aleyhisselam’a adam yolladım.
Epey bir zaman geçtiği halde gönderdiğim adam gelmeyince,
adamlarımızdan bazı kimselere bir kantar
(50 kilo kadar) gümüş verip, herhangi bir yerden bununla bir kantar un alıp getirmelerini istedim. Onlar da bulamadılar.
Nihayet bir kantar altın verip tekrar gönderdimse de yine bulamadıkları için
inci öğütüp yemekten başka çare bulamadım.
Fakat o da beni besleyemediği için büyük bir servet içinde açlıktan ölümle yüz yüze kaldım.
Benim bu hikayemi işitenler halime acısınlar! Acaba dünyada benden başka hangi
kadın bu kadar muhteşem zinetler içinde açlıktan ölmüştür?”
Tarihte altının da, incinin de, mücevheratın da, paranın da beş para etmediği durumlar az değildir.
Herhalde insanlık bu gibi olaylardan ibret almalıdır.
