- Katılım
- 13 May 2012
- Mesajlar
- 35,477
- Tepkime puanı
- 8,887
- Puanları
- 250
Tevekkül Hakkında...
“Tevekkül” lafzı, “Vekalet” sığasından tefa’ul babına nakledilmiş bir kelimedir. Buna göre, bir kümseye tevekkül etmek, yükümlülüğü alacak bir vekil konumuna kabul etmektir. Tevekkülün sırrı ise kalbin yalnızca Allah’a yaslanmasıdır.
Rızık Konusunda Tevekkül
Allah’a rızık konusunda ve diğer ihtiyaçlarda tevekkül etmek, herkese, iki şey için gereklidir. İlki; İbadet ve huzur için feragat etmektir. Zira Hakka tevekkül etmeyen rızık ve ihtiyaç teminiyle uğraşmaktan, ibadet ve huzurdan ayrılır. Bu meşguliyet, onun ya dışıyla, ya da içiyle meydana gelir. Dışıyla olanı, bütün açgözlüler gibi talep ve ticaretle olur. İçiyle meşgul olmaya gelince, kalbi dünyaya bağlı nefsi arzularla, kalbin fikri meyli ile olur. Halbuki ibadet ve huzur, ancak Allah’la yalnız kalmakla olur. Kalpte Allah’la yalnız kalmak ise sadece tevekkül edenlerde meydana gelir. Rızık hususunda tevekkülü terk etmek, büyük bir hata ve suçtur. Zira, Allah, yaratmasıyla rızkı birbirine perçimli kıldığını buyurmuştur. “ Sizi yarattı, sonra size rızkını tahsis etti.”
İşte bu mana rızık vermek, yaratmak gibi, Allah’ın olduğunu ve başkasından olmadığını gösterir. Sonra bu vaadle de yetinmeyip yaratıkların rızkını büsbütün tekellüf ettiğini de duyurdu bizlere. Şöyle ki;
“Yer yüzünde dolaşan hiç bir canlı yoktur ki, rızkı Allah’tan olmasın.”
Sonra bununla da yetinmeyip,
“O semanın ve yerin Rabbine yemin olsun ki bu va’d olunan rızık, sizin konuşmanızın sabit olduğu gibi muhakkak gerçektir.”
buyurmuştur. Dört fazilet Allah dostlarının ahlakıdır. Tevekkül, sabır, kader ve kazaya rıza göstermektir.
Bizler küçüklüğümüzden beri ilmihal kitaplarında tevekkülün anlamını öğrendik. O zamanlar belki bu kadar önemli olduğuna idrak edemedik. Şimdi aklımız olgunlaştıkça ne kadar mühim bir ahlak olduğunu anlıyoruz ve anlatıyoruz. O kadar güzel bir ahlak ki Allah dostlarının yaşadığı bir ahlaktır. Nitekim tevekkülü en olgun, en zirvede yaşayan İbrahim a.s. olmuştur. O mübarek peygamber a.s. ateşe atıldığı halde, Cebrail a.s.’ın Ona, “Bir ihtiyacın var mı?” sorusuna “Evet, fakat sana değil” diyerek Allah’tan başkasını görmediğini belirterek tevekkülün en ileri derecesini yaşamış ve bizlere örnek olmuştur.
Şuan da, bu devirde hepimizin en büyük ihtiyacı değil mi? tevekkül. Elimizde ki ile yetinmek, kazancımızı, nasibimizi Tevekkül ederek aramak. Allah bizleri hakkıyla tevekkül eden kullarından eylesin. (Amin)
İslamAlimi
“Tevekkül” lafzı, “Vekalet” sığasından tefa’ul babına nakledilmiş bir kelimedir. Buna göre, bir kümseye tevekkül etmek, yükümlülüğü alacak bir vekil konumuna kabul etmektir. Tevekkülün sırrı ise kalbin yalnızca Allah’a yaslanmasıdır.
Rızık Konusunda Tevekkül
Allah’a rızık konusunda ve diğer ihtiyaçlarda tevekkül etmek, herkese, iki şey için gereklidir. İlki; İbadet ve huzur için feragat etmektir. Zira Hakka tevekkül etmeyen rızık ve ihtiyaç teminiyle uğraşmaktan, ibadet ve huzurdan ayrılır. Bu meşguliyet, onun ya dışıyla, ya da içiyle meydana gelir. Dışıyla olanı, bütün açgözlüler gibi talep ve ticaretle olur. İçiyle meşgul olmaya gelince, kalbi dünyaya bağlı nefsi arzularla, kalbin fikri meyli ile olur. Halbuki ibadet ve huzur, ancak Allah’la yalnız kalmakla olur. Kalpte Allah’la yalnız kalmak ise sadece tevekkül edenlerde meydana gelir. Rızık hususunda tevekkülü terk etmek, büyük bir hata ve suçtur. Zira, Allah, yaratmasıyla rızkı birbirine perçimli kıldığını buyurmuştur. “ Sizi yarattı, sonra size rızkını tahsis etti.”
İşte bu mana rızık vermek, yaratmak gibi, Allah’ın olduğunu ve başkasından olmadığını gösterir. Sonra bu vaadle de yetinmeyip yaratıkların rızkını büsbütün tekellüf ettiğini de duyurdu bizlere. Şöyle ki;
“Yer yüzünde dolaşan hiç bir canlı yoktur ki, rızkı Allah’tan olmasın.”
Sonra bununla da yetinmeyip,
“O semanın ve yerin Rabbine yemin olsun ki bu va’d olunan rızık, sizin konuşmanızın sabit olduğu gibi muhakkak gerçektir.”
buyurmuştur. Dört fazilet Allah dostlarının ahlakıdır. Tevekkül, sabır, kader ve kazaya rıza göstermektir.
Bizler küçüklüğümüzden beri ilmihal kitaplarında tevekkülün anlamını öğrendik. O zamanlar belki bu kadar önemli olduğuna idrak edemedik. Şimdi aklımız olgunlaştıkça ne kadar mühim bir ahlak olduğunu anlıyoruz ve anlatıyoruz. O kadar güzel bir ahlak ki Allah dostlarının yaşadığı bir ahlaktır. Nitekim tevekkülü en olgun, en zirvede yaşayan İbrahim a.s. olmuştur. O mübarek peygamber a.s. ateşe atıldığı halde, Cebrail a.s.’ın Ona, “Bir ihtiyacın var mı?” sorusuna “Evet, fakat sana değil” diyerek Allah’tan başkasını görmediğini belirterek tevekkülün en ileri derecesini yaşamış ve bizlere örnek olmuştur.
Şuan da, bu devirde hepimizin en büyük ihtiyacı değil mi? tevekkül. Elimizde ki ile yetinmek, kazancımızı, nasibimizi Tevekkül ederek aramak. Allah bizleri hakkıyla tevekkül eden kullarından eylesin. (Amin)
İslamAlimi
