Sonbahar Ve Yalnızlık..

Orhan-38

VİP ÜYE
Özel Üye
Katılım
23 Eyl 2013
Mesajlar
132
Tepkime puanı
49
Puanları
43
Yaş
48
Konum
kayseri..
nasıl da çabucak bitiyor gün.
günler... bir şey anlamadan...hissetmeden...uyanıyorum.
beyaz bir gün, yatıyorum alacakaranlık.
sabah olsun diye uyuyorum, yatayım diye geceyi bekliyorum.
dahası yok hep aynı.
ne istediğimi ne düşlediğimi.
neye küstüğümü ben de bilmiyorum.
ama küstüm.
fena küstüm.

beynimin içinde neler var?
neden bu kadar yalınım?
hiçbir şarkıya eşlik etmiyorum.
niçin?
bilemiyorum.
bir anlık tebessümlerimi de yitirdim.
hayat detaylarla dolu, ne de güzel bir şölendi.
hep böyle sürecekti sanki.
bitmeyecekti, kalabalıktı, renkliydi, heyecan vardı.
şimdi sadece sabah ve gece oluyor.
bir aydınlık... bir karanlık.
bir karanlık... bir aydınlık.
o kadar.

dün de, bugün de, yarın da aynı.
çarşamba ya da perşembe.
salı veya cuma.
ne değişir?
sıradan bir yalnızlık benimkisi.
kiminkinden farkı var?
kelimelerden cümle kurma yeteneğim, benim yalnızlığımı sadece belgelenmiş bir “anı” yapar.
herkesinki gibi bir yalnızlık bu.
yangın yerinde hareket edememek gibi.
hiçbir teselliye boyun eğmeyen.
laftan, sözden anlamayan bir yalnızlık bu da.
asi.
onurlu.
ümitsiz.

hiç kimseninkinden farkı yok.
diğer yalnızlıklar gibi benimkisi de.
duyulmayan.
görülmeyen.
bilinmeyen.
umursanmayan.
sıradan bir yalnızlık.

en çok kendime hasretim.
içime bu denli kaçmadığım.
pusmadığım.
mutluymuş gibi yapmadığım anlarımı özlüyorum.
sonbaharı özlüyorum.
sonbahar başlasa bir an evvel.
yetişebilsem.
yetiştirebilsem yalnızlığımı.
iyi gelecek üşümek bana....


''Gönderilmemiş aşk mektupları''


 
  
 
 
 

Similar threads


Üst Alt