Kalemim elimde, boş bir sayfaya yazdım seni
Adını sensiz yazılarıma koydum
Yalnızlığı sen, düşlerimi ben koydum
Zifiri karanlık odamda, sadece senle oldum..
Yüreğim uçtu, duvarlarıma vurdu
Nefesim daraldı, yuttum sevdamı içinde ne varsa
Duvarlar dillendi sensizliğimin acısından !
Sensiz yakarışlarım
Irmak olup taştı
Hazan oldu,hüzünlendim..
Boran oldu,üşüdüm..
Karanlık oldu..
Karanlığa bıraktım sensizliğimi hissedilebildiğimce !
Ben konuştum, sen dinledin
Ben sustum
Sen suskunluğumu dinledin..
Sen dinledikçe,
Sevdim seni çığlık gibi olan korkunç yalnızlığımla..
Sarıldım kuytu gecelerime !
Ne şikayet ettim nede senden bıktım..
Sensiz gecelerimde, adı sensiz olan, sensizliğimi
Sana rehin bıraktım ruhumun acılarıyla..
Yine sensizliğe alabildiğince koştuğum bir gecede,
Hayallerim acıttı yüreğimi..
Geçti önümden birer birer..
Yüreğimi gördüm ellerinde
Karanlığımsa en ücra köşende..
Parça,parça oldu yüreğim gözlerimin önünde..
Tutamadım,yetişemedim
Ellerindeki yüreğime !
İşte o gece,
Sensizliği yaktım sayfalarca..
Ben konuştum..
Gene sen dinledin..
Öyle sensizdi ki karanlık odam..
Ben sordum,sen dahada sustun..
İsyankar sorularıma cevapsızdı sensizliğim ..
Sen hep sustun, ben ağladım umutsuzca..
Olmadı bir tanem
Suskunluğun..
Sensizliğime çare olmadı
Karanlık odam yıkıldı üzerime..
Dünyam karardı nefesim daraldı, sensizliğimle
Yutkundum,yıkılan odama baktım
Kaldırdığım her tuğlada sen çıktın karşıma..
Sebebim oldun..
Yüreğimi yakan kelime sen oldun
Sensizliği,sensizliğime anlattım gecelerce
Olmadı..
Ben sensiz kalamadım..
Hiçbir gece..
''Gönderilmemiş aşk mektupları''
Adını sensiz yazılarıma koydum
Yalnızlığı sen, düşlerimi ben koydum
Zifiri karanlık odamda, sadece senle oldum..
Yüreğim uçtu, duvarlarıma vurdu
Nefesim daraldı, yuttum sevdamı içinde ne varsa
Duvarlar dillendi sensizliğimin acısından !
Sensiz yakarışlarım
Irmak olup taştı
Hazan oldu,hüzünlendim..
Boran oldu,üşüdüm..
Karanlık oldu..
Karanlığa bıraktım sensizliğimi hissedilebildiğimce !
Ben konuştum, sen dinledin
Ben sustum
Sen suskunluğumu dinledin..
Sen dinledikçe,
Sevdim seni çığlık gibi olan korkunç yalnızlığımla..
Sarıldım kuytu gecelerime !
Ne şikayet ettim nede senden bıktım..
Sensiz gecelerimde, adı sensiz olan, sensizliğimi
Sana rehin bıraktım ruhumun acılarıyla..
Yine sensizliğe alabildiğince koştuğum bir gecede,
Hayallerim acıttı yüreğimi..
Geçti önümden birer birer..
Yüreğimi gördüm ellerinde
Karanlığımsa en ücra köşende..
Parça,parça oldu yüreğim gözlerimin önünde..
Tutamadım,yetişemedim
Ellerindeki yüreğime !
İşte o gece,
Sensizliği yaktım sayfalarca..
Ben konuştum..
Gene sen dinledin..
Öyle sensizdi ki karanlık odam..
Ben sordum,sen dahada sustun..
İsyankar sorularıma cevapsızdı sensizliğim ..
Sen hep sustun, ben ağladım umutsuzca..
Olmadı bir tanem
Suskunluğun..
Sensizliğime çare olmadı
Karanlık odam yıkıldı üzerime..
Dünyam karardı nefesim daraldı, sensizliğimle
Yutkundum,yıkılan odama baktım
Kaldırdığım her tuğlada sen çıktın karşıma..
Sebebim oldun..
Yüreğimi yakan kelime sen oldun
Sensizliği,sensizliğime anlattım gecelerce
Olmadı..
Ben sensiz kalamadım..
Hiçbir gece..
''Gönderilmemiş aşk mektupları''
