- Katılım
- 5 Eki 2013
- Mesajlar
- 181
- Tepkime puanı
- 3,105
- Puanları
- 113
PEYGAMBER EFENDİMİZİN Mİ’RÂCA HAZIRLANMASI
Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) Receb-i Şerif’in 27. Pazartesi gecesi halası Ümmü Hânî (radıyallâhü anhâ)’nın evinde kalmıştı. İki rek’at gece namazını kıldıktan sonra yanı üzerine yatmış ve uyumuştu. Bu sırada evin çatısı açılmış; Cebrâil, Mîkâîl, İsrâfîl Aleyhimüsselâm, her birerinin yanında yetmiş bin melek ile geldiler. Cebrâil Aleyhisselâm, Peygamber Efendimizi (s.a.v) uyandırdı. Resûlullah (s.a.v) buyurdular ki:
“Kalktım, bir de baktım ki Cebrâil Aleyhisselâm! Kardeşim Cebrâil’e ‘Ne oldu, niye geldiniz?’ diye sorduğumda: ‘Yâ Muhammed! Allâhü Teâlâ beni sana gönderdi. Bu gece, bundan önce hiç kimseye yapmadığı ve bundan sonra da hiç kimseye yapmayacağı ikrâmı sana lütuf ve ihsanda bulunmak üzere seni O’na götürmemi emir buyurdu. Çünkü sen, Rabb’inle konuşmak ve onu görmek istiyorsun. Bu gece Rabb’inin birçok acâibâtını, azamet ve kudretini müşâhede edeceksin.’ dedi.
Abdest aldım ve iki rek’at namaz kıldım. Sonra Cebrâil Aleyhisselâm mânevî bir ameliyat ile boğazımdan karnıma kadar göğsümü yardı. (Bu ameliyat herhangi bir alet ile olmadı ve kan akmadığı gibi Resûlullah Efendimiz herhangi bir acı da hissetmedi. Zîrâ bu bir mûcizedir.) İçi zemzem dolu bir büyük kap getirildi. Kalbimi çıkarıp bu zemzemle üç defa yıkadılar. Sonra içi îmân ve hikmetle dolu başka bir büyük kap getirdiler ve kalbime doldurdular. Kalbime ayrıca sekînet koyduktan sonra yerine tekrar yerleştirdiler.”
Resûlullah Efendimizin göğsü o anda iyileşti. Fakat bakanlar göğsünde bu mânevî ameliyatın izini görürlerdi. Bu gece Cebrâil Aleyhisselâm beyaz bir binek getirdi. Beyazlığı ve parlaklığı sebebiyle veya şimşek kadar hızlı olduğu için bu bineğe ‘Burak’ denilmiştir.
Cebrâil Aleyhisselâm “Haydi gidelim” dedi. “Nereye?” diye sordum, “Rabb’ine ve Rabb’inin dilediği yerlere.” dedi ve Burağa bindirilerek yola çıkarıldım.
Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) Receb-i Şerif’in 27. Pazartesi gecesi halası Ümmü Hânî (radıyallâhü anhâ)’nın evinde kalmıştı. İki rek’at gece namazını kıldıktan sonra yanı üzerine yatmış ve uyumuştu. Bu sırada evin çatısı açılmış; Cebrâil, Mîkâîl, İsrâfîl Aleyhimüsselâm, her birerinin yanında yetmiş bin melek ile geldiler. Cebrâil Aleyhisselâm, Peygamber Efendimizi (s.a.v) uyandırdı. Resûlullah (s.a.v) buyurdular ki:
“Kalktım, bir de baktım ki Cebrâil Aleyhisselâm! Kardeşim Cebrâil’e ‘Ne oldu, niye geldiniz?’ diye sorduğumda: ‘Yâ Muhammed! Allâhü Teâlâ beni sana gönderdi. Bu gece, bundan önce hiç kimseye yapmadığı ve bundan sonra da hiç kimseye yapmayacağı ikrâmı sana lütuf ve ihsanda bulunmak üzere seni O’na götürmemi emir buyurdu. Çünkü sen, Rabb’inle konuşmak ve onu görmek istiyorsun. Bu gece Rabb’inin birçok acâibâtını, azamet ve kudretini müşâhede edeceksin.’ dedi.
Abdest aldım ve iki rek’at namaz kıldım. Sonra Cebrâil Aleyhisselâm mânevî bir ameliyat ile boğazımdan karnıma kadar göğsümü yardı. (Bu ameliyat herhangi bir alet ile olmadı ve kan akmadığı gibi Resûlullah Efendimiz herhangi bir acı da hissetmedi. Zîrâ bu bir mûcizedir.) İçi zemzem dolu bir büyük kap getirildi. Kalbimi çıkarıp bu zemzemle üç defa yıkadılar. Sonra içi îmân ve hikmetle dolu başka bir büyük kap getirdiler ve kalbime doldurdular. Kalbime ayrıca sekînet koyduktan sonra yerine tekrar yerleştirdiler.”
Resûlullah Efendimizin göğsü o anda iyileşti. Fakat bakanlar göğsünde bu mânevî ameliyatın izini görürlerdi. Bu gece Cebrâil Aleyhisselâm beyaz bir binek getirdi. Beyazlığı ve parlaklığı sebebiyle veya şimşek kadar hızlı olduğu için bu bineğe ‘Burak’ denilmiştir.
Cebrâil Aleyhisselâm “Haydi gidelim” dedi. “Nereye?” diye sordum, “Rabb’ine ve Rabb’inin dilediği yerlere.” dedi ve Burağa bindirilerek yola çıkarıldım.
