- Katılım
- 24 Nis 2014
- Mesajlar
- 609
- Tepkime puanı
- 554
- Puanları
- 93
KADINLAR TUVALETİ
Temmuz sicaginin kenti teslim aldigi ve insanlari hareketsiz biraktigi ögle saatleriydi.
Orta yasli bir hanim, kadinlar tuvaletinin kapisindan feryatlarla disari firladi.
Caminin bahçesindeki dernek binasinin önünde miskin miskin oturan bir grup yasli adam,
kadinin sözleri üzerine sandalyeleri devirerek ayaga kalkti:
içeride erkek var, erkek var, diyordu kadin, az önce apar topar çiktigi kadinlar tuvaletini göstererek...
“Normal zamanda” bu kadar erkegin bulundugu bir cami bahçesinde sesli konusmasi mümkün olmayan kadinin,
üstelik feryat figan bagirmasi, o yasli insanlarin kendilerinden beklenmeyecek bir hizla
kadinlar tuvaletine dogru kosusturmasina sebep oldu.
Çogu yasli on kisiye yakin insanin gürültüler patirtilar arasinda biraz sonra içeriden döverek çıkarttiklari kisi, bir pazarciydi.
Basinda kasketi, oduncu gömleginin üzerine geçirdigi yelegi, parmaginda sövalye yüzügü, tüysüz yüzüne inat kalin kaslariyla ellili yaslarda biri...
Aldigi darbelerle hastaneye kaldirildigi için olay yerel basina yansidi ve pazarci ile ilgili net bilgiler ortaya döküldü:
Elli dört yasindaydi.
Dört çocugu vardi.
Daha yirmi dokuz yasinda iken, esi ölmüstü.
Bir daha evlenmemisti.
Yirmi bes yildir duldu.
E.Ü. Onkoloji Hastanesi’nde kanser teshisi konulali iki buçuk yil olmustu.
Bulundugu il ve civarinda, çocuklariyla birlikte deterjan satiyor ve pazarlamacilik yapiyordu.
Çocuklarina is bulmak için çalmadik kapi birakmamis, ama hiçbirisi için basarili olamamisti.
Kendisinin de hiçbir sosyal güvencesi yoktu.
Pazarci, olay günü aksamüzeri, kapisinda bir polisin nöbet tuttugu hastane odasinda
kendisini ziyarete giden gazeteciye sunlari söyledi:
“iki buçuk yildir tedavi görüyorum ama bu tedavi lafin gelisi... Maalesef burada ilaç bulmak çok zor. Hayat bosmus.
Kendimi çocuklarima adadim, ama simdi acilar içinde kivraniyorum. Herhalde ölecegim, yasam çizgim tükendi. Çektiklerimin yazilmasini çok isterdim.”
Gerçekten de pazarcinin yazilmaya deger acimasiz bir öyküsü vardi.
Çünkü, yirmi dokuz yasinda ve dört çocugu ile dul kalinca, çocuklarini korumak, cinsel tacize ugramamak için tam yirmi bes yil erkek kıyafeti ile yasamis bir "kadindi" o...
Evet, kadin dernekleri tarafindan tam bes kez ‘yilin annesi’ seçilen Y. T., 13 Temmuz 2005 günü hastanede hayata veda etti.
Orta yasli bir hanim, kadinlar tuvaletinin kapisindan feryatlarla disari firladi.
Caminin bahçesindeki dernek binasinin önünde miskin miskin oturan bir grup yasli adam,
kadinin sözleri üzerine sandalyeleri devirerek ayaga kalkti:
içeride erkek var, erkek var, diyordu kadin, az önce apar topar çiktigi kadinlar tuvaletini göstererek...
“Normal zamanda” bu kadar erkegin bulundugu bir cami bahçesinde sesli konusmasi mümkün olmayan kadinin,
üstelik feryat figan bagirmasi, o yasli insanlarin kendilerinden beklenmeyecek bir hizla
kadinlar tuvaletine dogru kosusturmasina sebep oldu.
Çogu yasli on kisiye yakin insanin gürültüler patirtilar arasinda biraz sonra içeriden döverek çıkarttiklari kisi, bir pazarciydi.
Basinda kasketi, oduncu gömleginin üzerine geçirdigi yelegi, parmaginda sövalye yüzügü, tüysüz yüzüne inat kalin kaslariyla ellili yaslarda biri...
Aldigi darbelerle hastaneye kaldirildigi için olay yerel basina yansidi ve pazarci ile ilgili net bilgiler ortaya döküldü:
Elli dört yasindaydi.
Dört çocugu vardi.
Daha yirmi dokuz yasinda iken, esi ölmüstü.
Bir daha evlenmemisti.
Yirmi bes yildir duldu.
E.Ü. Onkoloji Hastanesi’nde kanser teshisi konulali iki buçuk yil olmustu.
Bulundugu il ve civarinda, çocuklariyla birlikte deterjan satiyor ve pazarlamacilik yapiyordu.
Çocuklarina is bulmak için çalmadik kapi birakmamis, ama hiçbirisi için basarili olamamisti.
Kendisinin de hiçbir sosyal güvencesi yoktu.
Pazarci, olay günü aksamüzeri, kapisinda bir polisin nöbet tuttugu hastane odasinda
kendisini ziyarete giden gazeteciye sunlari söyledi:
“iki buçuk yildir tedavi görüyorum ama bu tedavi lafin gelisi... Maalesef burada ilaç bulmak çok zor. Hayat bosmus.
Kendimi çocuklarima adadim, ama simdi acilar içinde kivraniyorum. Herhalde ölecegim, yasam çizgim tükendi. Çektiklerimin yazilmasini çok isterdim.”
Gerçekten de pazarcinin yazilmaya deger acimasiz bir öyküsü vardi.
Çünkü, yirmi dokuz yasinda ve dört çocugu ile dul kalinca, çocuklarini korumak, cinsel tacize ugramamak için tam yirmi bes yil erkek kıyafeti ile yasamis bir "kadindi" o...
Evet, kadin dernekleri tarafindan tam bes kez ‘yilin annesi’ seçilen Y. T., 13 Temmuz 2005 günü hastanede hayata veda etti.
Moderatör tarafında düzenlendi:
