Hayat sandigimiz kadar kolay yollardan gecmiyor...

Hayat sandigimiz kadar kolay yollardan gecmiyor...
Bazen elimiz güle uzaniyor
Ama dikeni avucluyor...

Gün oluyorki bazen hesapsizca sorularla bogusuyoruz
Oysa ki sorularimizin cevabi bizde degil
Karsida...

Bazen öyle anlar yasiyoruzki,
Kendimizle yabancilasiyoruz,
Hesap kitap tutmuyor...
Git gide dertlerimize gömülüyoruz,
Gün yüzünü unutuyoruz...
Herseyi, herkezi gölgeliyoruz yasam denen bu yolda
Icimize kapanip, sorunlarimizla bas basa kaliyoruz
Cözümler bulunmali, bunu umuyoruz...

Bazen kendimiz bile inanamiyoruz söylediklerimize,
Oyun oynuyoruz kendimizle...
Bir kandirmacaya kapiliyoruz,
Hayal yüklü yüregi olan icimizdeki o kücük cocukla...
Oysa toz pembe hayaller cocuklukta kalmis,
Simdiki hayaller gerceklere dayali...

Zaman gectikce kat kat daha fazla acilar yükleniyor omuzlarimiza,
Daha cok yipratilyior yüregimiz,
Yoruluyor kalbimiz...

Ömür dedigimiz nedirki,
Bir senaryo gibi geciyor gözlerimizin önünden...,
Acisiyla tatlisiyla...
Her insanoglunun bir hikayesi vardir mutlaka,
Kimisininki gam dolu,
Kimisininkiyse yari mutlu yari üzgün...

Bir hayat takvimlere sigmayacak kadar cok ani ve hatira iceriyor
Yasadigimiz her an kaderimizde yazili olan bir bölüm
Bizlerse oyuncuyuz bu durumda...,
Yazilani oynuyoruz hic caresizce...
Iste hayat böyleeeee
Bazen haksizliklarla dolu
Bazense aciyla....