- Katılım
- 14 May 2014
- Mesajlar
- 950
- Tepkime puanı
- 971
- Puanları
- 93
GEÇER
Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer,
Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
Gam karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,
Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı dem adem de geçer,
Bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,
Çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
İnleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi?
Çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun fili mi,
Ney susar, mey dökülür, gulgule-i Cem de geçer,
İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan,
Nefsini kurtara gör masyad-ı mafihadan.
Niyyet-i hilkatı bul aşk-ı cihan aradan,
Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru da'vadan
Utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.
Ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Ma'rifet mahkemesinde verilen hükme göre,
Cennet iflas eder, efsane-i Adem de geçer.
Serseri Neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,
Girmemiştir bu avalim, bu bedyi' gözüne.
Cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne.
Pir olur sakiy-i gül çehre bakılmaz yüzüne,
Hak olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer.
Neyzen Tevfik Kolaylı
1879 - 1953
GEÇER
Acıların sonu yok sanma, bu dünya da geçer,
İnsan ömrü kadardır, gün de geçer, zaman da geçer,
Üzüntü, keder yetmez dünyalara bedel tazelik de geçer,
Mutluluk dönemi de geçer, kederli yaslar da geçer,
Gece gündüz yok olur, şu bir nefeslik anda geçer.
Bu dünya hayatı aşk ile büktü belimi,
Çağlayan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
İnleyen kader sazının acaba bam teli mi?
Çevrilir kaderin yardımıyla bu olanların filmi mi?
Ney susar, içki dökülür, Hazreti Süleyman da geçer.
İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan,
Nefsini kurtara gör içindeki çığlıklardan,
Yaradılışın amacını bul dünya aşkıyla,
Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru davadan,
Utanır Tanrı’nın bağışıyla cehennem de geçer.
Ne bilgi, ne Tanrı yolu, ne hakikat, ne töre,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu dünya,
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Marifet mahkemesinde verilen hükme göre,
Cennet iflas eder, Adem’in efsanesi de geçer.
Serseri Neyzen’in aşkınla kulak ver sözüne,
Girmemiştir bu dünyalar, bu güzellikler gözüne.
Heybetin kudreti baktırmadı kendi özüne.
Yaşlanır gül veren cehre bakılmaz yüzüne,
Hak olur meyhaneci, dost muhabbeti de geçer.
Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer,
Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
Gam karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,
Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı dem adem de geçer,
Bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,
Çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
İnleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi?
Çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun fili mi,
Ney susar, mey dökülür, gulgule-i Cem de geçer,
İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan,
Nefsini kurtara gör masyad-ı mafihadan.
Niyyet-i hilkatı bul aşk-ı cihan aradan,
Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru da'vadan
Utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.
Ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Ma'rifet mahkemesinde verilen hükme göre,
Cennet iflas eder, efsane-i Adem de geçer.
Serseri Neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,
Girmemiştir bu avalim, bu bedyi' gözüne.
Cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne.
Pir olur sakiy-i gül çehre bakılmaz yüzüne,
Hak olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer.
Neyzen Tevfik Kolaylı
1879 - 1953
GEÇER
Acıların sonu yok sanma, bu dünya da geçer,
İnsan ömrü kadardır, gün de geçer, zaman da geçer,
Üzüntü, keder yetmez dünyalara bedel tazelik de geçer,
Mutluluk dönemi de geçer, kederli yaslar da geçer,
Gece gündüz yok olur, şu bir nefeslik anda geçer.
Bu dünya hayatı aşk ile büktü belimi,
Çağlayan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
İnleyen kader sazının acaba bam teli mi?
Çevrilir kaderin yardımıyla bu olanların filmi mi?
Ney susar, içki dökülür, Hazreti Süleyman da geçer.
İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan,
Nefsini kurtara gör içindeki çığlıklardan,
Yaradılışın amacını bul dünya aşkıyla,
Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru davadan,
Utanır Tanrı’nın bağışıyla cehennem de geçer.
Ne bilgi, ne Tanrı yolu, ne hakikat, ne töre,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu dünya,
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Marifet mahkemesinde verilen hükme göre,
Cennet iflas eder, Adem’in efsanesi de geçer.
Serseri Neyzen’in aşkınla kulak ver sözüne,
Girmemiştir bu dünyalar, bu güzellikler gözüne.
Heybetin kudreti baktırmadı kendi özüne.
Yaşlanır gül veren cehre bakılmaz yüzüne,
Hak olur meyhaneci, dost muhabbeti de geçer.
