Okunmamış Mektuplarım Vardı...
Pulsuz ve Adressiz...gönderilmemiş..
Sadece Kağıt, Kağıda Değen Kalem Şahitti Yazdıklarıma...
Okunmamış Mektuplarım Vardı Bilmediğin...
Sana Yazıp ta Göndermediğim...
Sonra Mektupları Yırttım...
Seni Unuttuğumu Sandım...
Kalemi Elimden Bıraktım...
Hiçbir Şey Söylemeden, Beklemeden, Hatta Hayal Bile Etmeden Sustum...
Sonra Yine Sen Geldin...
Kalem Kağıda Değdi...
Yürekten Damlayanlar Yazıya Döküldü...
Ama Mektuplar Yine Pulsuz, Yine Adressizdi...
Dilimin Ucunda Asılı Kalan Son Çırpınışlarım da Heba Oldu Uğruna...
Beni Sevmek İçin Yanan Ellerin, İntikam İçin mi Böyle Buz Tuttu?
Beni Sevmek İçin Yanan Yüreğin Neden Şimdi Sustu?
Ve Kelimelerin...
Neden Bu Kadar Acımasızca Çıkıyor Dudaklarından?
Oysa ki Kıyamazdın Sen Bana, Ne Değişti Şimdi?
Ben Yine Aynı Ben, Sana Tutsak...
Yine Sana Aşık...
Yine Sadık ve Yine Uslanmaz Bekleyişte...
Dedim Ya Ben Yine Aynı Ben!
Eski Eski de Kaldı Demek Gelmiyor İçimden...
Yüreğimdeki İzini Silmek İstemiyorum...
Ya da Adına Çizgiler Atmak...
Sadece Seniı İstiyorum...
Gözlerini...
Ellerini...
Yüreğini İstiyorum...
Ben Artık Ellere Haram Saydım Kendimi, Bir Sana Helal...
Olmayışın Set Çekemedi Aramıza...
Bilemedi ki Sevdamın Büyüklüğünü...
Bilemedi ki Bekleyişimin ve Sabrımın Uslanmaz Bir Coşkuyla Sürdüğünü...
Bilemedi ki, Bilemedin ki...
Şimdi Baktığım Her Yerde Büyük Harflerle İsmin Yazıyor...
Unutmayı Aklımdan Geçirdiğim Her An Mıhlanıyor Gözlerime, Unutmayayım Diye...
Düşünüyorum da Benim İmtihanım da "Sen'sin" Belki de...
Çektiğim Ger Acıya "Ya Sabır" Deyip Sussamda, Doyurmuyor Artık Geçmişin Artıkları...
Tükeniyorum, Tükeniyor Sabr-ı Sevdam...
Son Soluklarımı Çekerken İçime, Belki de Son Sözlerimi Söylüyorum Habersiz...
Olsun...
Olmayışının...
Gelmeyişinin...
Duymayışının...
Belki de Sevmeyişinin İnadına; Seni Seviyorum...
Seni Çok Seviyorum...
''Gönderilmemiş aşk mektupları''
Pulsuz ve Adressiz...gönderilmemiş..
Sadece Kağıt, Kağıda Değen Kalem Şahitti Yazdıklarıma...
Okunmamış Mektuplarım Vardı Bilmediğin...
Sana Yazıp ta Göndermediğim...
Sonra Mektupları Yırttım...
Seni Unuttuğumu Sandım...
Kalemi Elimden Bıraktım...
Hiçbir Şey Söylemeden, Beklemeden, Hatta Hayal Bile Etmeden Sustum...
Sonra Yine Sen Geldin...
Kalem Kağıda Değdi...
Yürekten Damlayanlar Yazıya Döküldü...
Ama Mektuplar Yine Pulsuz, Yine Adressizdi...
Dilimin Ucunda Asılı Kalan Son Çırpınışlarım da Heba Oldu Uğruna...
Beni Sevmek İçin Yanan Ellerin, İntikam İçin mi Böyle Buz Tuttu?
Beni Sevmek İçin Yanan Yüreğin Neden Şimdi Sustu?
Ve Kelimelerin...
Neden Bu Kadar Acımasızca Çıkıyor Dudaklarından?
Oysa ki Kıyamazdın Sen Bana, Ne Değişti Şimdi?
Ben Yine Aynı Ben, Sana Tutsak...
Yine Sana Aşık...
Yine Sadık ve Yine Uslanmaz Bekleyişte...
Dedim Ya Ben Yine Aynı Ben!
Eski Eski de Kaldı Demek Gelmiyor İçimden...
Yüreğimdeki İzini Silmek İstemiyorum...
Ya da Adına Çizgiler Atmak...
Sadece Seniı İstiyorum...
Gözlerini...
Ellerini...
Yüreğini İstiyorum...
Ben Artık Ellere Haram Saydım Kendimi, Bir Sana Helal...
Olmayışın Set Çekemedi Aramıza...
Bilemedi ki Sevdamın Büyüklüğünü...
Bilemedi ki Bekleyişimin ve Sabrımın Uslanmaz Bir Coşkuyla Sürdüğünü...
Bilemedi ki, Bilemedin ki...
Şimdi Baktığım Her Yerde Büyük Harflerle İsmin Yazıyor...
Unutmayı Aklımdan Geçirdiğim Her An Mıhlanıyor Gözlerime, Unutmayayım Diye...
Düşünüyorum da Benim İmtihanım da "Sen'sin" Belki de...
Çektiğim Ger Acıya "Ya Sabır" Deyip Sussamda, Doyurmuyor Artık Geçmişin Artıkları...
Tükeniyorum, Tükeniyor Sabr-ı Sevdam...
Son Soluklarımı Çekerken İçime, Belki de Son Sözlerimi Söylüyorum Habersiz...
Olsun...
Olmayışının...
Gelmeyişinin...
Duymayışının...
Belki de Sevmeyişinin İnadına; Seni Seviyorum...
Seni Çok Seviyorum...
''Gönderilmemiş aşk mektupları''
