Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Dinle beni ey kibir ! Sen ki, iblisi bile;
Nasıl baştan çıkardın, Allah'a isyân ile.
Lânetlendi nihayet, o cüretkâr sözünden,
Ve Cennetten kovuldu, şeytan senin yüzünden..
İşte o günden beri, iblisle ortaklaşa;
Dünyayı kuşattınız, zulümle baştan başa.
Nifak tohumlarını, beyinlere ektiniz,
Ahlâkın iplerini, beraberce çektiniz..
Gör ki; senin yüzünden, ne hâle geldi insan;
Ne haysiyet, ne şeref, ne merhamet, ne vicdan
Duymaz oldu.. Hukukun, adâletin sesini ;
Sana secde ederken, kaybetti kıblesini..
Dinle beni ey kibir ! Bütün büyük savaşlar;
Senden gelen küçücük, bir kıvılcımla başlar.
Sen olmasaydın eğer, ne Stalin, ne Hitler,
Ne Firavun olurdu.. Ne bunca parazitler..
Ne bir fitne kalırdı, bu dünyada ne haset ;
Ne bu toplu mezarlar, ne yakılmış bir ceset.
Sönmezdi yeryüzünde, milyarlarca ocaklar,
Milyarlarca anada, boş kalmazdı kucaklar..
Ey kibir ! Bilirsin ki; aşağılık duygusu,
Gururla karışınca, olur en büyük pusu.
Bu kompleks; insanları, sürüklerken zillete,
Tarihler mezar oldu, gör ki, nice millete..
Sen ki; ne Ebreheler.. Ne Kârunlar doğurdun,
Çağdaş emsallerini, aynı kapta yoğurdun.
Senden sebep nesiller, temelleri sökmede;
Bencillik bombasıyla, evlilikler çökmede..
Dinle beni ey kibir ! Bu savaşım sanadır,
Gâlibiyet her zaman, düşünenden yanadır.
Bil ki; tuzaklarına, tuzaklar kuracağım;
Seni her an, her yerde, Kur'ân'la vuracağım..
Dökeceğim ortaya, sinsi hesaplarını;
Ve emrinde çalışan, insan kasaplarını.
Bütün dünya görecek, senin kirli yüzünü;
Kan ve kinle beslenen, doyurulmaz özünü..
Biliyorum.. İşim zor; gaflettedir insanlar,
Bu nedenle pek çoğu, seni mezarda anlar.
Kimi şöhret delisi, kimi zil zurna sarhoş;
Biliyorum.. Onlara, ne söylense hepsi boş..
Ama sen zannetme ki; bu savaş burda biter,
Bir kişi de uyansa, bu kazanç bana yeter.
Dilerim ki; insanlar, gerçekleri görürler;
Senin girdaplarına, kapılmadan yürürler.
Dinle beni ey kibir ! Şaka değil sözlerim,
Bu savaş ancak biter, kapanınca gözlerim.
Attığın her düğümü, îmanla çözeceğim;
Ve seni, her secdede, ezdikçe ezeceğim !.
Ben cahilim be abi, anlamam ki edepten, Bir kusurum olursa, anla ki bu sebepten. Okullarda vermedi, bana kimse dans dersi, Lisan desen; aklımda kaldı bir 'boku mersi'...
Anlamam felsefeden, sosyoloji, mantıktan, Adaletten, hukuktan, iradeden, sandıktan. Bana öğret be abi ! Kadeh nasıl tutulur? Hangi renkli şarapla, hangi etler yutulur?..
Korkuyorum be abi, bende yürek ne arar, İçki haram diyorlar, veremedim bir karar. Gör ki dilim dönmüyor, bir viskinin adına; Nerde kaldı varayım, onun damak tadına...
Yalvarırım be abi ! Deme bana mürtecî, İnan ki; bu iftirâ, küfürden daha fecî. Razıyım.. Yeter ki sen, arada bir tokat at, Korkma, bende beyin yok, benimkisi sakatat...
Bana öğret be abi ! Çağdaş insan nasıldır? Şu çapkınlık dersinin, kitabı kaç fasıldır? Bu konuda tecrüben, denizler kadar engin... Görüyorum ki sende, koleksiyon çok zengin...
Hepsi aynı potada; esmer, kumral, sarışın, Sırrı nedir be abi , bu toplumsal barışın? Ben de olmak isterdim (!), senin gibi zampara; Ama, gel gör ki ben de, ne yetenek ne para...
Ben cahilim be abi , ne anlarım paradan, Doğuştan fakir kılmış bendenizi Yaradan. Bir hocaya danıştım; faizin câizini, Dedi ki; zor bulursun, sistemin vâizini.
Geçenlerde aradım, bir tefeci dostumu, Birkaç yara bereyle, zor kurtardım postumu. En sonunda kavuştum, bir kredi kartına, Ocağımı söndürdü, faiz denen fırtına...
Biliyorum be abi, benim kalbim bulaşık, Oysa seninki temiz, sütten çıkmış bir kaşık... Ben gariban bir zenci, siyaha çalmış tenim, Yani sözün kısası.. Kurtuluşum yok benim....
Dün gece bir kâbusla, fırlamışım yataktan, Sanki çırpınıyordum, çıkmak için bataktan. Bulunduğum yer sanki, bu dünyanın dibiydi; Etrafımda insanlar, uzaylılar gibiydi...
Göğüs,kalça,göbek,bel,dudaklar,kaş,göz,burun; Her yerleri silikon!.. Daha bitmedi durun. Estetik cerrahide, sınırları yıkmışlar; Beyinleri çıkarıp, silikonlar takmışlar...
Böylece akıl, fikir, zikirden kurtulmuşlar; Beyinsiz yaşamakta, mutluluğu bulmuşlar. Hayat dizayn edilmiş, çağdaş formata göre, Yeni baştan yazılmış; örf, âdet, ahlak, töre...
Eller, beller karışmış, kollektif zürriyetler, Cinsî alış verişte, limitsiz hürriyetler. Hak, hukuk, vicdan gibi, boş kavramlar atılmış, Paraya dinler üstü, tanrısal güç katılmış...
Bir irticâ korkusu, pompalanmış derinden, Bilerek oynatılmış, bütün taşlar yerinden. Çekmek için her yerde, ''kalbim temiz'' kartını; Bire tenzil etmişler, dînin o beş şartını...
Kimi devran kuklası, kimi sosyalist kinci, Kimi haddini bilmez, dinden habersiz dinci... Âlim diye ortada, iki alkış delisi, Duydum ki; uykudaymış, âlimlerin gerisi...
Ekranlarda içi boş, göstermelik sohbetler, Bir edep katliamı, internetteki ''çet''ler. Eğitim öğretimde, okullar devre dışı; Medya yönlendiriyor, bu bilimsel yarışı...
Bütün dünya seyirci, sahnede bir oyun var; Bir Buş'un karşısında, altı milyar koyun var. Almışlar küçük Buşlar, localarda yerini; Bu oyunda kırıyor, müslüman birbirini...
Beni ilkel bularak, merak edip soydular, Dinazor teşhisiyle, bir fânusa koydular. Hele orjinal beynim, onlar için bir şoktu; Düşünen bir beyine, tahammülleri yoktu...
Can havliyle fânusa, nasıl tekme atmışım, Meğerse o tekmeyle, yorganı fırlatmışım. Bu korkunç kâbus beni, sırılsıklam terletmiş; Çok şükür.. Bütün bunlar, rüyadan ibaretmiş...
Oysa, gerçek dünyada, böyle şeyler ne arar ! Herkeste sevgi, saygı, barış, güven, istikrar. Bozmayalım dünyanın, bu güzel durumunu, Kimse kurcalamasın, rüyanın yorumunu...
