CENGAVERİM MERT DELİKANLIM ( ADIN DENİZDİ SOYADIN GEZMİŞ )
Uzun boyun kara kaşın
Ne güzel yakışırdı sana
Aslan parçası gözlerinden
Alevler yanıyor
Yürüyünce yerler titrer
Gök kubbe dar gelirdi sana
Cengaverim mert delikanlım
ADIN DENİZ Dİ SOYADIN GEZMİŞ
O dinamit gibi patlayan yüreğinde
O saf bakışın kurşun gibi sözlerin
Dağları taşları titretirdi
Hüzünlü olduğun akşamlarda
Ay parlardı yıldızlar susardı senin için
Cengaverim mert delikanlım
Bütün bunlar bir ideal peşinden
Gitmenin hesapları mıydı
Yoksa namertlerin kahpelerin soysuzların
Puştların vurguncuların talancıların
Sahte ikiyüzlü yalancıların
Sana tuzak kurması mıydı bilemezsin
Dava arkadaşlarının onurlu birer
Mücadelesi miydi geleceği düşünerek
Sizleri idam sehpasına götürecek kadar
Dönülmeyen bir yolun
İğrenç bir bataklığa dönülmüş
Firesi miydi bu
Bilemezsin cengaverim mert delikanlım
Çakal uğultusundaki dağlar bile daha
Masumdu bunlardan yüz bin defa
Yedi veren kır çiçekleri onlar da sessiz kalmadılar
Onlarda hüznü acıyı yası tattılar
Ama boynunu bükmediler tıpkı senin gibi
Cengaverim mert delikanlım
ADIN DENİZ Dİ SOYADIN GEZMİŞ
Bu bir direnişin bir yaradılışın ismi sesi
HÜSEYİN'İN YUSUF'UN MAHİR'İN İBRAHİM'İN ULAŞ'IN
Bütün bir gençliğin direnişi haykırışı
Onların ismini gururla taşıyacağımızı bilesin
Bu söz verilmiş yerine gelmemiş bir ukde bizim için
Söz veriyoruz sana cengaverim mert delikanlım
Eğer bilen varsa ölüm yok şu dipsiz dünyada
Ölmek yok olmak demek ölümsüzlük yaşamak demek
Ölümsüzlük kahramanlık civanperverlik ülke aşkı budur
Sen cengaverim mert delikanlım hiç ölmedin
Nefesimizde mücadelemizde yanımızda
Sağımızda solumuzda bütün bir yaşantımızda
Vardın var olacaksın
Gururumuz umudumuz olarak
Masumluğumuzun simgesi olarak
Gerçek onurlu bir devrimci olarak
İnanmışız bir kez sana bu uğurda bu yolda bir idol olarak
Nafiz YILMAZ
DEĞERİMİZ BİLİNSİN
Ölüm nedirki
Kaşla göz arasında
Anlamsız bir duygu
Kifayesiz bir anlatım
Buslatın gülüşü
Celladın başımızda
Salladığı yağlı ilmek
Yok korkumuz
Bozulmaz direncimiz
Kâbusmu ?
Vız gelir
Asıl bizi korkutan
Ölmek değil
Ölmemekten korkmak
İşte budur
Sevgisizlik
Karanlık vicdanların
Ürpertisi
Kızıl kıyametin
Arş'a çıkan
Zulmün yer yüzünü
Nefretle kinle
Kapladığı
Korkunç sesi
Rüyalarımızda
Karabasan
Cinnet fedayisi
İblis maskesi
Oldu
Şafak vakti şahitti
Bir avuç göz yaşı
Emek kadar kutsal
Ekmek kadar
Namuslu
Soğuk omuzlarımızdan
Akan terler
Şeref madalyası
DENİZ'İM HÜSEYİN'İM YUSUF'UM
Fark etmez
Gocunmak biz'e
İdam mangası
Fırsat bekliyor
Son sigaramızı içiyoruz
Dünya'ya son gözle
Bakıyoruz
Suçumuz insanlık mücadelesi
Çiyanların somurtan
Yüzünde
İğrençliği küstahlığı
Görüyoruz
Son kez babamızı anamızı
Vatanımızı yoksul
Halkımızı birde üzerlerimizdeki
Kapşonlu yıpranmış
Parkelerimizi uzamış
Sakallarımızı düşünüyoruz
Bir boşluğa sallıyoruz
Üç arkadaş cesurca
Kahramanca birbirimizi
Değerimiz bilinsin
Diye
Susuyoruz haykırıyoruz
Dört duvarlara
Devrim andımızı
Onurlu mücadelemizi
Gözlerimiz dalıp giderken
Veriyoruz son nefesimizi
Nafiz YILMAZ
Uzun boyun kara kaşın
Ne güzel yakışırdı sana
Aslan parçası gözlerinden
Alevler yanıyor
Yürüyünce yerler titrer
Gök kubbe dar gelirdi sana
Cengaverim mert delikanlım
ADIN DENİZ Dİ SOYADIN GEZMİŞ
O dinamit gibi patlayan yüreğinde
O saf bakışın kurşun gibi sözlerin
Dağları taşları titretirdi
Hüzünlü olduğun akşamlarda
Ay parlardı yıldızlar susardı senin için
Cengaverim mert delikanlım
Bütün bunlar bir ideal peşinden
Gitmenin hesapları mıydı
Yoksa namertlerin kahpelerin soysuzların
Puştların vurguncuların talancıların
Sahte ikiyüzlü yalancıların
Sana tuzak kurması mıydı bilemezsin
Dava arkadaşlarının onurlu birer
Mücadelesi miydi geleceği düşünerek
Sizleri idam sehpasına götürecek kadar
Dönülmeyen bir yolun
İğrenç bir bataklığa dönülmüş
Firesi miydi bu
Bilemezsin cengaverim mert delikanlım
Çakal uğultusundaki dağlar bile daha
Masumdu bunlardan yüz bin defa
Yedi veren kır çiçekleri onlar da sessiz kalmadılar
Onlarda hüznü acıyı yası tattılar
Ama boynunu bükmediler tıpkı senin gibi
Cengaverim mert delikanlım
ADIN DENİZ Dİ SOYADIN GEZMİŞ
Bu bir direnişin bir yaradılışın ismi sesi
HÜSEYİN'İN YUSUF'UN MAHİR'İN İBRAHİM'İN ULAŞ'IN
Bütün bir gençliğin direnişi haykırışı
Onların ismini gururla taşıyacağımızı bilesin
Bu söz verilmiş yerine gelmemiş bir ukde bizim için
Söz veriyoruz sana cengaverim mert delikanlım
Eğer bilen varsa ölüm yok şu dipsiz dünyada
Ölmek yok olmak demek ölümsüzlük yaşamak demek
Ölümsüzlük kahramanlık civanperverlik ülke aşkı budur
Sen cengaverim mert delikanlım hiç ölmedin
Nefesimizde mücadelemizde yanımızda
Sağımızda solumuzda bütün bir yaşantımızda
Vardın var olacaksın
Gururumuz umudumuz olarak
Masumluğumuzun simgesi olarak
Gerçek onurlu bir devrimci olarak
İnanmışız bir kez sana bu uğurda bu yolda bir idol olarak
Nafiz YILMAZ
DEĞERİMİZ BİLİNSİN
Ölüm nedirki
Kaşla göz arasında
Anlamsız bir duygu
Kifayesiz bir anlatım
Buslatın gülüşü
Celladın başımızda
Salladığı yağlı ilmek
Yok korkumuz
Bozulmaz direncimiz
Kâbusmu ?
Vız gelir
Asıl bizi korkutan
Ölmek değil
Ölmemekten korkmak
İşte budur
Sevgisizlik
Karanlık vicdanların
Ürpertisi
Kızıl kıyametin
Arş'a çıkan
Zulmün yer yüzünü
Nefretle kinle
Kapladığı
Korkunç sesi
Rüyalarımızda
Karabasan
Cinnet fedayisi
İblis maskesi
Oldu
Şafak vakti şahitti
Bir avuç göz yaşı
Emek kadar kutsal
Ekmek kadar
Namuslu
Soğuk omuzlarımızdan
Akan terler
Şeref madalyası
DENİZ'İM HÜSEYİN'İM YUSUF'UM
Fark etmez
Gocunmak biz'e
İdam mangası
Fırsat bekliyor
Son sigaramızı içiyoruz
Dünya'ya son gözle
Bakıyoruz
Suçumuz insanlık mücadelesi
Çiyanların somurtan
Yüzünde
İğrençliği küstahlığı
Görüyoruz
Son kez babamızı anamızı
Vatanımızı yoksul
Halkımızı birde üzerlerimizdeki
Kapşonlu yıpranmış
Parkelerimizi uzamış
Sakallarımızı düşünüyoruz
Bir boşluğa sallıyoruz
Üç arkadaş cesurca
Kahramanca birbirimizi
Değerimiz bilinsin
Diye
Susuyoruz haykırıyoruz
Dört duvarlara
Devrim andımızı
Onurlu mücadelemizi
Gözlerimiz dalıp giderken
Veriyoruz son nefesimizi
Nafiz YILMAZ
