Bugün Günlerden:
Sevmek Zamanı 1965
Sevmek Zamanı 1965
Temâyülât-ı kalbiyye irâde-i cüziyyeden değildir…
“Kalbin nerelere meyl edeceği yani neyi ve kimi seveceği insanın irâdesinde değildir” diyor Muzaffer Ozak Efendi.. Öyle midir sizce de?
Bu filmdeki gibi bir resme aşık olup da resmin aslını sevmeyi reddeden adam aşık olup hayallerinde büyüttüğü sevdası onu terk eder, kırar, üzer diye aşkından kaçmalı mı yani?
Olur da izlerseniz ne saçma diyeceksiniz belki ama Kürk Mantolu Madonna kitabını okuyanlara bu sözüm, orda da Raif Efendi başlangıçta bir fotoğrafa aşık olmuyor muydu? Demekki çok da uzak değiliz biz aslından ziyade surete aşık olmaya.. Zaten Mecnun’da yıllarca çöllerde Leyla Leyla diye dolaştıktan sonra karşısında Leyla’yı görüp tanımamış ve eğer sen Leyla isen içimdeki Leyla kim? Demistir ya.. Biz sevgiliden ziyade ‘SEVMEYI Seviyoruz’ azizim. Anladık bunu.
Filmi genel olarak atlayarak izlesemde eğer bir kitap okuyor olsaydım bu repliğin altını muhakkak çizerdim:
Resmine aşık olan adamın yanına gelen ve kendisine ilan-ı aşk etmesini bekleyen aktristimiz ısrarla o sevgi sözcüklerini duymak ister, ve cevap:
– Hayır sana ait bir mesele değil bu, resminle benim aramdaki bir durum,seni ilgilendirmez.Ben senin resmine aşığım,sana değil.
–iyi ama aşık olduğun resim benim resmim.iste bende burdayım soyleyeceklerini dinlemeye geldim.
-Resmin sen değilsin ki. Resmin benim dünyama ait bir şey.Ben seni değil,resmini tanıyorum. Belki sen benim bütün güzel dusuncelerimi yıkarsın.
En iyisi siz siz olun ne bir fotoğrafa aşık olup sizofreni ile normallik arasındaki o ince çizginin dışına çıkın ne de kuş olup o halinizle bir balığa sevdalanıp boş yere kanat çırpmayın.
Saygı ve Sevgi dolu Selamlarımla
Navaho
