- Katılım
- 5 Eki 2013
- Mesajlar
- 181
- Tepkime puanı
- 3,105
- Puanları
- 113
BESMELE-İ ŞERÎFENİN FAZÎLETİ
Her Müslümanın hayırlı işlerin başında: “Bismillâhirrahmânirrahîm”, sonunda da “Elhamdülillâhi Rabbi’l-âlemîn” demeye dilini alıştırması lâzımdır. Böylece kalbindeki îmânın lezzetini bulur, işlediği her işin hayır ve bereketini görür. Resûlullah (sallallâhü aleyhi ve sellem) Efendimiz buyurmuşlardır ki:
“Bismillâhirrahmânirrahîm ile başlanmayan her (meşrû ve mübah) iş bereketsizdir.”
“Besmele ile başlanılan hiçbir duâ reddolunmaz.”
“Bir sıkıntıya düştüğün zaman: ‘Bismillâhirrahmânirrahîm, velâ havle velâ kuvvete illâ billâhi’l-aliyyi’l-azîm’ de. Muhakkak ki Allâhü Teâlâ bu duâ sebebiyle, dilediği belâları bertaraf eder.”
“Üzerinde besmele-i şerîfe yazılmış olan bir kâğıdı, besmeleye ve Cenâb-ı Hakk’ın ismine ta’zîm ve hürmet ederek kirlenmemesi için yerden kaldıran kimse, Allâhü Teâlâ katında sıddîklardan yazılır…” (Burhânü’l-Müttakîn, Kırk Hadîs Şerhi)
Ebû Hüreyre (radıyallâhü anh) buyurdular ki:
Biri mü’mine, diğeri de kâfire musallat kılınmış iki şeytan yolda karşılaştılar. Kâfirin şeytanı semizdi, saçı başı düzgün ve gösterişli elbiseler giyinmiş idi. Mü’minin şeytanı ise zayıftı, saçı başı dağınık, pis ve çıplak bir halde idi. Kâfirin şeytanı: “Niçin bu haldesin?” diye sordu, öteki:
“Benim musallat olduğum zât bir şey yiyeceği zaman besmele çeker, ben aç kalırım. Bir şey içeceğinde besmele çeker, susuz kalırım. Temizlenip saçını başını düzelttiğinde besmele çeker, ben böyle saçım başım dağınık perişan halde kalırım. Elbise giyeceğinde besmele çeker, ben çıplak kalırım.” dedi.
Kâfirin şeytanı dedi ki: “Benim musallat olduğum adam ise senin dediklerinin hiçbirini yapmaz. Ben de onun yiyeceğine, içeceğine, giyeceğine hep ortak olurum.” (Mevâhibü Ledüniyye, Beycûrî)
Her Müslümanın hayırlı işlerin başında: “Bismillâhirrahmânirrahîm”, sonunda da “Elhamdülillâhi Rabbi’l-âlemîn” demeye dilini alıştırması lâzımdır. Böylece kalbindeki îmânın lezzetini bulur, işlediği her işin hayır ve bereketini görür. Resûlullah (sallallâhü aleyhi ve sellem) Efendimiz buyurmuşlardır ki:
“Bismillâhirrahmânirrahîm ile başlanmayan her (meşrû ve mübah) iş bereketsizdir.”
“Besmele ile başlanılan hiçbir duâ reddolunmaz.”
“Bir sıkıntıya düştüğün zaman: ‘Bismillâhirrahmânirrahîm, velâ havle velâ kuvvete illâ billâhi’l-aliyyi’l-azîm’ de. Muhakkak ki Allâhü Teâlâ bu duâ sebebiyle, dilediği belâları bertaraf eder.”
“Üzerinde besmele-i şerîfe yazılmış olan bir kâğıdı, besmeleye ve Cenâb-ı Hakk’ın ismine ta’zîm ve hürmet ederek kirlenmemesi için yerden kaldıran kimse, Allâhü Teâlâ katında sıddîklardan yazılır…” (Burhânü’l-Müttakîn, Kırk Hadîs Şerhi)
Ebû Hüreyre (radıyallâhü anh) buyurdular ki:
Biri mü’mine, diğeri de kâfire musallat kılınmış iki şeytan yolda karşılaştılar. Kâfirin şeytanı semizdi, saçı başı düzgün ve gösterişli elbiseler giyinmiş idi. Mü’minin şeytanı ise zayıftı, saçı başı dağınık, pis ve çıplak bir halde idi. Kâfirin şeytanı: “Niçin bu haldesin?” diye sordu, öteki:
“Benim musallat olduğum zât bir şey yiyeceği zaman besmele çeker, ben aç kalırım. Bir şey içeceğinde besmele çeker, susuz kalırım. Temizlenip saçını başını düzelttiğinde besmele çeker, ben böyle saçım başım dağınık perişan halde kalırım. Elbise giyeceğinde besmele çeker, ben çıplak kalırım.” dedi.
Kâfirin şeytanı dedi ki: “Benim musallat olduğum adam ise senin dediklerinin hiçbirini yapmaz. Ben de onun yiyeceğine, içeceğine, giyeceğine hep ortak olurum.” (Mevâhibü Ledüniyye, Beycûrî)
