- Katılım
- 5 Eki 2013
- Mesajlar
- 181
- Tepkime puanı
- 3,105
- Puanları
- 113
“ŞEYTANA KULLUK ETMEYİN, O SİZE AÇIK BİR DÜŞMANDIR”
(Yâsin sûresi, âyet 60) Şeytan kelimesi inatla isyan eden cin, insan yahut hayvandan her biri için kullanılır. “Şeytan, Allâh'ın rahmetinden uzak” demektir.
İbn-i Abbâs Hazretleri buyurdular ki: İblis'in ismi önceden Azâzil idi, Allâhü Teâlâ'nın emrine âsî gelip lânete uğradı ve ondan sonra Şeytan diye isimlendirildi.
Şeytanlar erkek ve dişidirler, çoğalırlar, kıyâmete kadar ölmezler. Cinler de erkek ve dişidirler, çoğalırlar ama ölürler. Melekler de ise erkeklik ve dişilik yoktur, doğurmazlar ve yiyip içmezler. Şeytan ve cinnin şerleri büyüktür. Şeytan'ın şerri âyetle sâbittir (meâlen): “Çünkü Şeytan insana açık bir düşmandır. (Yûsuf sûresi, âyet 5)
Cinler insanlar gibi iki kısımdır: Mü'min ve kâfir. Onların kâfirleri devamlı Müslümanlara zarar vermeye uğraşırlar.
Ebû Saîd Harrâz (kuddise sirruh) rüyâsında İblis'i gördü. Ona asasıyla vurmak istedi. İblis dedi ki: “Ey Ebû Saîd, biz asadan korkmayız. Biz ancak ârifin kalb semâsında doğan marifet güneşinin nurundan korkarız.”
Şeytan insana aşırı yemek ve içmek ile musallat olur. İnsan, aşırı yeyip içmeyerek şehvetlerine hâkim olduğu vakit şeytan o kimseye müdâhale edemez.
Nefsin ıslâhı için beş vakit namazı kılmak lâzımdır. Namazda Allâhü Teâlâ huzurunda elleri bağlamak, ona rükû ve secde etmek sûretiyle nefis ıslâh olur.
Nûh Aleyhisselâm gemiden çıktığında şeytanı gördü. Hazret-i Nuh (a.s.) ona dedi ki: “Ey Allah düşmanı, âdemoğlunun hangi ahlâkı senin ve askerlerinin onları saptırıp helâke götürmenize yardımcı olur.”
İblis dedi ki: “Âdemoğlu aşırı cimri, harîs (çok hırslı), hasedci, zâlim ve aceleci ise onu bir kerede kapıveririz.”
Bir kimsede bu huylar toplanırsa ona “Şeytân-ı merîd” denir. (Merîd, azılı demektir.) Zira bu huylar şeytanların büyük reîslerinin huylarıdır.
(Yâsin sûresi, âyet 60) Şeytan kelimesi inatla isyan eden cin, insan yahut hayvandan her biri için kullanılır. “Şeytan, Allâh'ın rahmetinden uzak” demektir.
İbn-i Abbâs Hazretleri buyurdular ki: İblis'in ismi önceden Azâzil idi, Allâhü Teâlâ'nın emrine âsî gelip lânete uğradı ve ondan sonra Şeytan diye isimlendirildi.
Şeytanlar erkek ve dişidirler, çoğalırlar, kıyâmete kadar ölmezler. Cinler de erkek ve dişidirler, çoğalırlar ama ölürler. Melekler de ise erkeklik ve dişilik yoktur, doğurmazlar ve yiyip içmezler. Şeytan ve cinnin şerleri büyüktür. Şeytan'ın şerri âyetle sâbittir (meâlen): “Çünkü Şeytan insana açık bir düşmandır. (Yûsuf sûresi, âyet 5)
Cinler insanlar gibi iki kısımdır: Mü'min ve kâfir. Onların kâfirleri devamlı Müslümanlara zarar vermeye uğraşırlar.
Ebû Saîd Harrâz (kuddise sirruh) rüyâsında İblis'i gördü. Ona asasıyla vurmak istedi. İblis dedi ki: “Ey Ebû Saîd, biz asadan korkmayız. Biz ancak ârifin kalb semâsında doğan marifet güneşinin nurundan korkarız.”
Şeytan insana aşırı yemek ve içmek ile musallat olur. İnsan, aşırı yeyip içmeyerek şehvetlerine hâkim olduğu vakit şeytan o kimseye müdâhale edemez.
Nefsin ıslâhı için beş vakit namazı kılmak lâzımdır. Namazda Allâhü Teâlâ huzurunda elleri bağlamak, ona rükû ve secde etmek sûretiyle nefis ıslâh olur.
Nûh Aleyhisselâm gemiden çıktığında şeytanı gördü. Hazret-i Nuh (a.s.) ona dedi ki: “Ey Allah düşmanı, âdemoğlunun hangi ahlâkı senin ve askerlerinin onları saptırıp helâke götürmenize yardımcı olur.”
İblis dedi ki: “Âdemoğlu aşırı cimri, harîs (çok hırslı), hasedci, zâlim ve aceleci ise onu bir kerede kapıveririz.”
Bir kimsede bu huylar toplanırsa ona “Şeytân-ı merîd” denir. (Merîd, azılı demektir.) Zira bu huylar şeytanların büyük reîslerinin huylarıdır.
