Ömer köroğlu- bekleyişin öyküsü

Ömer KöroğLu-BekLeyişiN Öyküsü

Günler güz yapraklari gibi birer bir er dökülürken
ayaklarimin
Dibine ben her gece karanliga dikip gözlerimi
senin aydinligini bekledim.

SEN YOKTUN...

Binlerce adim attim bu kentin sokaklarinda her köseyi
her parki her agaci
ezberledim. Sevdaya bulanmis her kaldirim tasinda senin
adini aradim.

SEN YOKTUN...

Evlerin duvarlari birer bir er üzerime yikildi
her bir hücremin acisini
ta yüregimde hissederken beni enkazin altindan
çekip alabilecek elini aradim.

SEN YOKTUN...

Özlem sarkilarini ezberledim. Kimini bagira çagira
kimini fisiltiyla
söyledim. Karanliga haykirdim hasretini sesimi
duyacaksin diye bekledim.

SEN YOKTUN...

Senden gelecek tek bir haberi bekledim saatler
asir gibi geldi geçmedi.
Çalan her telefonu yüregimin deli gibi çaglayana
dönen atislariyla açtim.
Senden baska duydugum her seste hep ayni hayal
kirikligini yasadim.
Onlar beni duymak istiyordu. Ben ise seni.

SEN YOKTUN...

Seni aramaktan yorgun düsmüs bedenimi karanligin
kucagina uzattim her gece
bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip
almasini istedim. Olmadi! Kaç
gece sabahi ettim gözlerimi kapamadan kaç gece
merdivendeki ayak seslerini
dinledim gelen sensindir diye.

SEN YOKTUN...

Her yagmurla birlikte hüzünde yagdi bu kentin üzerine.
Bulutlar yalnizligin
isaretiydi benim için. Beni islatan yagmur olmadi.
Ben senin özleminle
sirilsiklamdim her mevsim. Hayat bana merhaba dedi.
Uzun kistan sonra gelmez
dedigim göçmen kuslarin dönüsünü gördüm.

SEN YOKTUN...

Denizin sonsuz maviligine umut bagladim kiyilarda
fark ettim
bekleyislerimi. Hep sensiz gemiler geçti limandan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eslik ettim.
SEN YOKTUN...

Gözümden tek bir yas akmadi. Onlar sana aitti.
Sana kalmaliydi.
Kimselere söyleyemedim acilarimi bekleyisimin öyküsünü
kimselere anlatamadim.
Nice firtinalar koptu yüregimde dalgalar dövdü hayallerimi.
Siginacak bir liman yaslanacak bir omuz aradim.

SEN YOKTUN...

Emeklerine sağlık